Afrikaans » Fins | 65 [vyf en sestig] | Ontkenning 2

65 [kuusikymmentäviisi] Kieltomuoto 2

Is die ring duur?	Onko tämä sormus kallis?
Nee, dit kos maar net eenhonderd Euro.	Ei, se maksaa vain sata euroa.
Maar ek het net vyftig.	Mutta minulla on vain viisikymmentä.
Is jy al klaar?	Oletko jo valmis?
Nee, nog nie.	Ei, en vielä.
Maar ek sal binnekort klaar wees.	Mutta olen kohta valmis.
Wil jy nog sop hê?	Haluaisitko vielä keittoa?
Nee, ek wil nie meer hê nie.	Ei, en halua enää.
Maar nog ’n roomys.	Mutta haluaisin vielä jäätelön.
Woon jy al lank hier?	Oletko asunut kauan täällä?
Nee, nog net ’n maand.	En, vasta kuukauden.
Maar ek ken al baie mense.	Mutta tunnen jo paljon ihmisiä.
Gaan jy môre huis toe ry?	Lähdetkö huomenna kotiin?
Nee, eers oor die naweek.	En, vasta viikonloppuna.
Maar ek kom reeds Sondag terug.	Mutta tulen jo sunnuntaina takaisin.
Is jou dogter reeds ’n volwassene?	Onko tyttäresi jo aikuinen?
Nee, sy is nog net sewentien.	Ei, hän on vasta seitsemäntoista.
Maar sy het alreeds ’n kêrel.	Mutta hänellä on jo poikaystävä.

Genetiese mutasie maak spraak moontlik

Die mens is die enigste wese op aarde wat kan praat. Dit onderskei hom van diere en plante. Natuurlik kan diere en plante ook met mekaar kommunikeer. Hulle het egter nie so ’n ingewikkelde lettergreeptaal nie. Maar hoekom kan die mens praat? Om te kan praat, moet die mens sekere liggaamlike kenmerke hê. Dié liggaamlike eienskappe kom slegs in mense voor. Dit het egter nie vanselfsprekend ontwikkel nie. In die evolusionêre geskiedenis gebeur niks sonder rede nie. Die een of ander tyd het die mens begin praat. Ons weet nog nie presies wanneer dit was nie. Maar iets moes gebeur het wat die mens laat praat het. Navorsers dink ’n genetiese mutasie was daarvoor verantwoordelik. Antropoloë het die oorgeërfde materiaal van verskillende lewende wesens vergelyk. Dis bekend dat ’n spesifieke geen spraak beïnvloed. Mense by wie dit beskadig is, sukkel met spraak. Hulle kan nie hulself goed uitdruk nie en verstaan woorde slegter. Dié geen is in mense, ape en muise ondersoek. By mense en sjimpansees is hulle baie eenders. Daar is slegs twee klein verskille gesien. Maar dié verskille het in die brein gewys. Saam met ander gene beïnvloed hulle sekere breinaktiwiteite. Daarom kan mense praat en kan ape nie. Die raaisel van die menslike taal is nog nie opgelos nie. Die geenmutasie op sy eie is nie genoeg om spraak moontlik te maak nie. Navorsers het die menslike geenvariant in muise ingeplant. Dit het hulle nie die vermoë gegee om te praat nie… Maar hul gepiep het heel anders geklink!