esperanto » franca | 57 [kvindek sep] | Ĉe la kuracisto

57 [cinquante-sept] Chez le médecin

Mi havas rendevuon ĉe la kuracisto.	J’ai rendez-vous chez le docteur.
Mi havas rendevuon je la deka horo.	J’ai rendez-vous à dix heures.
Kiel vi nomiĝas	Quel est votre nom ?
Bonvolu sidiĝi en la atendejo.	Veuillez vous asseoir dans la salle d’attente.
La kuracisto tuj venos.	Le docteur va arriver.
Kie vi estas asekurata	Où êtes-vous assuré(e) ?
Kion mi faru por vi	Que puis-je faire pour vous ?
Ĉu vi havas dolorojn	Avez-vous mal ?
Kie doloras al vi	Où avez-vous mal ?
Mi ĉiam havas dorsdolorojn.	J’ai toujours mal au dos.
Mi ofte havas kapdolorojn.	J’ai souvent des maux de tête.
Mi foje havas ventrodolorojn.	Parfois, j’ai mal au ventre.
Bonvolu senvestigi vian supron!	Enlevez le haut, s’il vous plait !
Bonvolu kuŝiĝi sur la tablon.	Veuillez vous allonger sur la table d’examen !
Via sangopremo estas normala.	La tension est normale.
Mi injekcias vin.	Je vais vous faire une piqûre.
Mi preskribas al vi pilolojn.	Je vous prescris des comprimés.
Mi donas al vi preskribon por la apoteko.	Je vous donne une ordonnance pour la pharmacie.

Ankaŭ la emocioj parolas malsamajn lingvojn!

En la mondo parolatas multaj malsamaj lingvoj. Ne ekzistas universala homa lingvo. Sed kio pri nia mimiko? Ĉu universalas la lingvo de la emocioj? Ne, ankaŭ tie estas diferencoj! Oni longe kredis ke ĉiuj homoj same esprimas siajn emociojn. La mimikan lingvon oni konsideris universale komprenebla. Charles Darwin kredis ke la emocioj estas vivgravaj por la homoj. Sekve, ili same kompreniĝu en ĉiuj kulturoj. Sed novaj esploroj kondukas al aliaj rezultoj. Ili montras ke estas diferencoj ankaŭ en la lingvo de la emocioj. Tio signifas ke nian mimikon influas nia kulturo. Tial la homoj en la mondo montras kaj interpretas emociojn malsame. La sciencistoj distingas ses primarajn emociojn. Tiuj estas la ĝojo, la malĝojo, la kolero, la naŭzo, la timo kaj la surprizo. Sed la eŭropanoj havas alian mimikon ol la azianoj. Kaj ili legas aliajn aferojn sur la samaj vizaĝoj. Tion konfirmis diversaj eksperimentoj. Oni tiuokaze montris al subjektoj vizaĝojn sur komputila ekrano. La subjektoj devis priskribi tion, kion ili legas sur la vizaĝoj. La diferenco en la rezultoj havas plurajn kialojn. En iuj kulturoj oni montras emociojn pli forte ol en aliaj. La intensecon de la mimiko oni tial ne same komprenas ĉie. Kaj la homoj el malsamaj kulturoj atentas aliajn aferojn. Vizaĝlegante la azianoj koncentriĝas je la okuloj. La eŭropanoj kaj la amerikanoj aliflanke ankaŭ rigardas la buŝon. Sed unu vizaĝesprimon oni ĝuste komprenas en ĉiuj kulturoj… Temas pri afabla rideto!