esperanto » itala | 18 [dek ok] | Dompurigado

18 [diciotto] Pulizie di casa

Hodiaŭ estas sabato.	Oggi è sabato.
Hodiaŭ ni havas tempon.	Oggi abbiamo tempo.
Hodiaŭ ni purigadas la loĝejon.	Oggi puliamo l’appartamento.
Mi purigadas la banĉambron.	Io pulisco il bagno.
Mia edzo lavas la aŭton.	Mio marito pulisce la macchina / l’auto.
La infanoj purigadas la biciklojn.	I bambini puliscono le biciclette.
Avinjo akvumas la florojn.	La nonna annaffia i fiori.
La infanoj ordigas la infanĉambron.	I bambini mettono in ordine la loro stanza.
Mia edzo ordigas sian skribotablon.	Mio marito mette in ordine la sua scrivania.
Mi enigas la lavotaĵon en la lavmaŝinon.	Metto la biancheria nella lavatrice.
Mi etendas la sekigotan lavitaĵon.	Stendo il bucato.
Mi gladas la lavitaĵon.	Stiro la biancheria.
La fenestroj estas malpuraj.	Le finestre sono sporche.
La planko estas malpura.	Il pavimento è sporco.
La vazaro estas malpura.	Le stoviglie sono sporche.
Kiu purigadas la fenestrojn?	Chi pulisce le finestre?
Kiu polvosuĉas?	Chi spolvera? / Chi passa l’aspirapolvere?
Kiu lavas la vazaron?	Chi lava i piatti?

Ĉu patrina lingvo? Patra lingvo!

De kiu vi lernis vian lingvon infanaĝe? Vi senhezite respondos : de la patrino! Tion pensas la plej multaj homoj en la mondo. La termino ‘patrina lingvo’ ekzistas en preskaŭ ĉiuj popoloj. Kaj la angloj kaj la ĉinoj konas ĝin. Eble ĉar la patrinoj pasigas pli da tempo kun la infanoj. Sed freŝaj esploroj kondukas al aliaj rezultoj. Ili montras ke nia lingvo ĝenerale estas la lingvo de niaj patroj. Esploristoj pristudis la heredaĵon kaj lingvojn de miksitaj popoloj. En tiaj popoloj la gepatroj venis el malsamaj kulturoj. Tiuj popoloj aperis antaŭ jarmiloj. Tion kaŭzis grandaj migradaj moviĝoj. La heredaĵo de tiuj miksitaj popoloj estis genetike analizita. Ĝin oni poste komparis kun la lingvo de la popolo. La plej multaj popoloj parolas la lingvon de siaj viraj prapatroj. Tio signifas ke la nacia lingvo estas tiu apartenanta al la Y-kromosomo. La viroj do kunportis sian lingvon en fremdajn landojn. Kaj poste la tie vivantaj virinoj adoptis la novan lingvon de la viroj. Sed ankaŭ hodiaŭ la patroj havas grandan influon je nia lingvo. Ĉar la beboj lernante orientiĝas laŭ la lingvo de siaj patroj. La patroj parolas konsiderinde malpli kun siaj gefiloj. La vira sintakso ankaŭ pli simplas ol la virina. La lingvo de la patroj do pli bone taŭgas por la beboj. Ĝi ne superŝarĝas ilin kaj do pli facile lerneblas. Tial infanoj parolante preferas imiti paĉjon ol panjon. Poste la lingvon de la infano tamen markas la vortprovizo de la patrino. Sekve, nian lingvon influas kaj la patrinoj kaj la patroj. Ĝi do devus nomiĝi la gepatra lingvo!