esperanto » tigraja | 53 [kvindek tri] | Vendejoj

53 [ሓምሳንሰለስተን] ዱኳውንቲ

53 [ḥamisaniselesiteni] dukwawinitī

Ni serĉas sportvendejon.	ናይ ስፖርት ዱኳን ንደሊ ኣሎና።; nayi siporiti dukwani nidelī alona።
Ni serĉas viandovendejon.	እንዳ ስጋ ንድሊ ኣሎና።; inida siga nidilī alona።
Ni serĉas apotekon.	ቤት-መድሃኒት ፋርማሲ ንደሊ ኣሎና።; bēti-medihanīti farimasī nidelī alona።
Ni ja volas aĉeti futbalan pilkon.	ሓደ ኩዑሶ ክንገዝእ ንደሊ ኣሎና ።; ḥade ku‘uso kinigezi’i nidelī alona ።
Ni ja volas aĉeti salamon.	ስላሚ(ዓይነት ስጋ) ክንገዝእ ደሊና እኮ።; silamī(‘ayineti siga) kinigezi’i delīna iko።
Ni ja volas aĉeti medikamentojn.	መድሃኒታት ክንገዝእ ደሊና እኮ።; medihanītati kinigezi’i delīna iko።
Ni serĉas sportvendejon por aĉeti futbalan pilkon.	ሓደ ኩዑሶ ንክንገዝእ ናይ ስፖርት ዱኳን ንደሊ ኣሎና ።; ḥade ku‘uso nikinigezi’i nayi siporiti dukwani nidelī alona ።
Ni serĉas viandovendejon por aĉeti salamon.	ሳላሚ መታን ንክንገዝእ እንዳ ስጋ ንደሊ ኣሎና፣ ።; salamī metani nikinigezi’i inida siga nidelī alona፣ ።
Ni serĉas apotekon por aĉeti medikamentojn.	መድሃኒታት መታን ንክንገዝእ ቤት-መድሃኒት ንደሊ ኣሎና፣ ።; medihanītati metani nikinigezi’i bēti-medihanīti nidelī alona፣ ።
Mi serĉas juveliston.	እንዳ ወርቂ እደሊ ኣሎኹ።; inida werik’ī idelī aloẖu።
Mi serĉas fotovendejon.	ዱኳን ፎቶ እደሊ ኣሎኹ።; dukwani foto idelī aloẖu።
Mi serĉas dolĉaĵvendejon.	እንዳ-ዶልሺ እደሊ ኣሎኹ።; inida-dolishī idelī aloẖu።
Mi ja intencas aĉeti ringon.	ቀለቤት ንኽገዝእ መዲበ ኣሎኹ።; k’elebēti niẖigezi’i medībe aloẖu።
Mi ja intencas aĉeti filmon.	ፊልም ኝክገዝእ መዲበ ኣሎኹ።; fīlimi nyikigezi’i medībe aloẖu።
Mi ja intencas aĉeti torton.	ቶርታ ንክገዝእ መዲበ ኣሎኹ።; torita nikigezi’i medībe aloẖu።
Mi serĉas juveliston por aĉeti ringon.	ቀለቤት መታን ክገዝእሓደ እንዳ ወርቂ እደሊ ኣሎኹ፣ ።; k’elebēti metani kigezi’iḥade inida werik’ī idelī aloẖu፣ ።
Mi serĉas fotovendejon por aĉeti filmon.	ፊልም መታን ክገዝእሓደ እንዳ ፎቶ እደሊ ኣሎኹ፣ ።; fīlimi metani kigezi’iḥade inida foto idelī aloẖu፣ ።
Mi serĉas dolĉaĵvendejon por aĉeti torton.	ቶርታ መታን ክገዝእ ሓደ እንዳ ዶልሺ እደሊ ኣሎኹ፣; torita metani kigezi’i ḥade inida dolishī idelī aloẖu፣

La memoro bezonas la parolon

La plej multaj homoj memoras sian unuan lernejan tagon. Ili tamen ne plu scias tion, kio antaŭe okazis. Ni havas preskaŭ neniun memoron pri niaj unuaj vivjaroj. Sed kial estas tiel? Kial ni ne memoras tion, kion ni travivis estante beboj? La kialo troviĝas en nia disvolviĝo. La parolkapablo kaj la memorkapablo disvolviĝas preskaŭ samtempe. Kaj por povi ion memori, la homo bezonas la parolkapablon. Tio signifas ke li jam devas havi vortojn por tio, kion li travivas. Sciencistoj efektivigis diversajn testojn kun infanoj. Ili tiuokaze faris interesan malkovron. Ekde kiam la infanoj lernas paroli, ili forgesas ĉion antaŭe okazintan. La eko de la parolo do estas ankaŭ la eko de la memoro. La infanoj multe lernas en la unuaj tri jaroj de sia vivo. Ili ĉiutage travivas novajn aferojn. Ili tiuaĝe ankaŭ faras tre gravas spertojn. Ĉio ĉi malgraŭe perdiĝas. La psiĥologoj nomas tiun fenomenon infana amnezio. Restas nur la aferoj, kiujn la infanoj povas nomi. La personajn spertojn konservas la membiografia memorkapablo. Ĝi funkcias kiel taglibro. En ĝi konserviĝas ĉio, kio gravas por nia vivo. La membiografia memorkapablo do ankaŭ formas nian identecon. Sed ĝia disvolviĝo dependas de la lernado de la gepatra lingvo. Kaj nian memorkapablon ni povas aktivigi nur per nia parolkapablo. Kompreneble ne vere forestas la aferoj, kiujn ni travivis estante beboj. Ili estas konservitaj ie en nia cerbo. Sed ni ne plu povas aliri ilin… vere bedaŭrindas, ĉu ne?