فارسی » بنگالی | ‫34 [سی و چهار]‬ | ‫در قطار‬

৩৪ [চৌঁত্রিশ] ট্রেনে

34 [Caum̐triśa] ṭrēnē

‫این قطار به برلین می‌رود؟‬?	এটা কি বার্লিনে যাবার ট্রেন?; ēṭā ki bārlinē yābāra ṭrēna?
‫قطار کی حرکت می‌کند؟‬?	এই ট্রেনটা কখন ছাড়বে?; Ē'i ṭrēnaṭā kakhana chāṛabē?
‫کی ‫قطار به برلین می‌رسد؟‬?	এই ট্রেনটা বার্লিনে কখন পৌঁছাবে?; Ē'i ṭrēnaṭā bārlinē kakhana paum̐chābē?
‫ببخشید، اجازه هست عبور کنم (رد شوم)؟‬?	মাফ করবেন, আমি কি আগে যেতে পারি?; Māpha karabēna, āmi ki āgē yētē pāri?
‫فکر می‌کنم اینجا جای من است.‬	আমার মনে হয় এটা আমার বসবার জায়গা ৷; Āmāra manē haẏa ēṭā āmāra basabāra jāẏagā
‫فکر می‌کنم شما روی صندلی من نشسته اید.‬	আমার মনে হয় আপনি আমার জায়গায় বসে আছেন ৷; āmāra manē haẏa āpani āmāra jāẏagāẏa basē āchēna
‫کوپه خواب کجا است؟‬?	স্লিপার কোথায়?; slipāra kōthāẏa?
‫ کوپه خواب در انتهای قطار است.‬	স্লিপার ট্রেনের শেষের দিকে আছে ৷; Slipāra ṭrēnēra śēṣēra dikē āchē
‫و رستوران قطار کجاست؟ درابتدای قطار.‬?	আর খাবার (গাড়ি) জায়গা কোথায়? – সামনের দিকে ৷; āra khābāra (gāṛi) jāẏagā kōthāẏa? – Sāmanēra dikē
‫می‌توانم پایین بخوابم؟‬?	আমি কি নীচে শুতে পারি?; āmi ki nīcē śutē pāri?
‫می‌توانم وسط بخوابم؟‬?	আমি কি মাঝখানে শুতে পারি?; Āmi ki mājhakhānē śutē pāri?
‫می‌توانم بالا بخوابم؟‬?	আমি কি উপরে শুতে পারি?; Āmi ki uparē śutē pāri?
‫کی به مرز می‌رسیم؟‬?	আমরা বর্ডারে কখন পৌঁছাব?; Āmarā barḍārē kakhana paum̐chāba?
‫سفر به برلین چقدر طول می‌کشد؟‬?	বার্লিন যাত্রায় কত সময় লাগে?; Bārlina yātrāẏa kata samaẏa lāgē?
‫قطار تاخیر دارد؟‬?	ট্রেন কী দেরীতে চলছে?; Ṭrēna kī dērītē calachē?
‫چیزی برای خواندن دارید؟‬?	আপনার কাছে পড়বার মত কিছু আছে?; Āpanāra kāchē paṛabāra mata kichu āchē?
‫اینجا می‌شود خوراکی یا نوشیدنی پیدا کرد؟‬?	এখানে খাবার এবং পান করার জন্য কিছু পাওয়া যেতে পারে?; Ēkhānē khābāra ēbaṁ pāna karāra jan'ya kichu pā'ōẏā yētē pārē?
‫ممکن است مرا ساعت 7 بیدار کنید؟‬?	আপনি কি দয়া করে আমাকে ৭ টার সময় জাগিয়ে দেবেন?; Āpani ki daẏā karē āmākē 7 ṭāra samaẏa jāgiẏē dēbēna?

‫تکامل زبان‬

‫این که چرا ما با یکدیگر صحبت می کنیم، روشن است.‬ ‫ما می خواهیم افکار خود را با همدیگر مبادله و یکدیگر را درک کنیم.‬ ‫از طرف دیگر، این که دقیقا زبان چگونه شکل گرفته است، کمتر روشن است.‬ ‫تئوری های مختلفی در این مورد وجود دارد.‬ ‫آنچه مسلم است این است که زبان یک پدیده بسیار قدیمی است.‬ ‫وجود برخی ویژگی های فیزیکی برای صحبت کردن لازم بود.‬ ‫این خصوصیات برای ایجاد صدا لازم بود.‬ ‫انسان های ماقبل نئاندرتال توانایی به کار بردن صدای خود را داشتند.‬ ‫یعنی، آنها تفاوت خود را با حیوانات تمیز می دادند.‬ ‫بعلاوه، داشتن یک صدای بلند، و محکم برای دفاع مهم بود.‬ ‫و فرد می تواند با آن دشمن را تهدید کند یا بترساند.‬ ‫در آن زمان، تازه ابزار ساخته شده بود، و آتش هم کشف شده بود.‬ ‫این دانش به نحوی می بایست به دیگران منتقل شود.‬ ‫گفتار نیز در شکار گروهی مهم بود.‬ ‫از 2 میلیون سال پیش به بعد تفاهم ساده ای میان مردم وجود داشت.‬ ‫اولین عناصر زبانی علامت و اشاره بود.‬ ‫اما مردم می خواستند در تاریکی هم با همدیگر ارتباط داشته باشند.‬ ‫از این مهم تر، آنها به صحبت کردن بدون نگاه کردن به یکدیگر نیز نیاز داشتند.‬ ‫بنابراین، صوت بوجود آمد، و جای اشاره را گرفت.‬ ‫زبان به معنای امروزی آن حداقل 50،000 سال قدمت دارد.‬ ‫هنگامی که انسان هوشمند آفریقا را ترک کرد، زبان خود را در سراسر جهان پخش کرد.‬ ‫زبان ها در مناطق مختلف از همدیگر جدا شدند.‬ ‫یعنی، خانواده های زبان های مختلف به وجود آمدند.‬ ‫امّا، این زبان ها فقط دارای اصول و مبانی سیستم های زبان بودند.‬ ‫اوّلین زبان ها به اندازه زبان های امروز پیچیده نبودند.‬ ‫سپس آنها از طریق دستور زبان، آواشناسی و معناشناسی تکامل یافتند.‬ ‫می توان گفت که زبان های مختلف، راه حل های مختلف دارند.‬ ‫اما مشکل همیشه همان است: چگونه می توانم آنچه را فکر می کنم نشان دهم؟‬