فارسی » عبری | ‫60 [شصت]‬ | ‫در بانک‬

‫60 [שישים]‬ ‫בבנק‬

60 [shishim] babanq

‫می‌خواهم حساب باز کنم.‬	‫אני רוצה לפתוח חשבון.‬; ani rotseh/rotsah liftoax xeshbon banq.
‫این پاسپورت من است.‬	‫זה הדרכון שלי.‬; zeh hadarkon sheli.
‫و این آدرس من است.‬	‫וזו הכתובת שלי.‬; w'zo haktovet sheli.
‫می‌خواهم پول به حسابم واریز کنم.‬	‫אני מעוניין / ת להפקיד כסף לחשבון שלי.‬; ani me'unian/me'unienet l'hafqid kesef laxashbon sheli.
‫می‌خواهم از حسابم پول برداشت کنم.‬	‫אני מעוניין / ת למשוך כסף מהחשבון שלי.‬; ani me'unian/me'unienet limshokh kesef mehaxashbon sheli.
‫می‌خواهم موجودی حسابم را بگیرم.‬	‫אני מעוניין / ת לקבל דפוסי חשבון.‬; ani me'unian/me'unienet l'qabel dfusey xashbon.
‫می‌خواهم یک چک مسافرتی را نقد کنم.‬	‫אני מעוניין / ת לפדות המחאת נוסעים.‬; ani me'unian/me'unienet lifdot hamxa'at nos'im.
‫مبلغ کارمزد چقدر است؟‬?	‫מה גובה העמלה?‬; mah govah ha'amlah?
‫کجا را باید امضا کنم؟‬?	‫היכן עלי לחתום?‬; heykhan aly laxatom?
‫من منتظر یک حواله بانکی از آلمان هستم. ‬	‫אני מצפה להעברת כספים מגרמניה.‬; ani metsapeh/metsapah leha'avarat ksafim migermaniah.
‫این شماره حسابم است.‬	‫זה מספר חשבון הבנק שלי.‬; zeh mispar xashbon habanq sheli.
‫پول رسیده است؟‬?	‫האם הכסף הגיע?‬; ha'im hakesef h'gi'a?
‫می‌خواهم این پول را به ارز دیگری تبدیل کنم.‬	‫אני מעוניין / ת להחליף את השטרות הללו.‬; ani me'unian/me'unienet lehaxalif et hashtarot halalu.
‫من دلار آمریکا لازم دارم.‬	‫אני זקוק / ה לדולרים.‬; ani zaquq/zquqah ladolarim.
‫لطفآ اسکناس های ریز به من بدهید.‬	‫תן / י לי בבקשה שטרות קטנים.‬; ten/tni li b'vaqashah shtarot qtanim.
‫آیا اینجا دستگاه عابر بانک دارد؟‬?	‫יש כאן כספומט?‬; yesh ka'n kaspomat?
‫چقدر پول می‌شود برداشت کرد؟‬?	‫כמה כסף אפשר למשוך?‬; kamah kesef efshar limshokh?
‫از چه کارت های اعتباری می‌شود استفاده کرد؟‬?	‫באלו כרטיסי אשראי אפשר להשתמש?‬; be'elu kartisey ashra'y efshar l'hishtamesh?

‫هر کس که می خواهد صحبت کند باید بنویسد!‬

‫آموختن زبان های خارجی همیشه آسان نیست.‬ ‫سخن گفتن برای اغلب دانشجویان رشته زبان به ویژه در آغاز دشوار است.‬ ‫بسیاری از آنها جرأت گفتن جملات به زبان جدید را ندارند.‬ ‫آنها از اشتباه کردن بیش از حد در هراس هستند.‬ ‫برای چنین دانش آموزانی، نوشتن می تواند یک راه حل باشد.‬ ‫کسی که می خواهد صحبت کردن را خوب بیاموزد باید تا حدّ ممکن بنویسد!‬ ‫نوشتن به ما برای پذیرش یک زبان جدید کمک می کند.‬ ‫دلایل زیادی برای این امر وجود دارد.‬ ‫نوشتن با صحبت کردن متفاوت است.‬ ‫و فرایند بسیار پیچیده تری دارد.‬ ‫هنگام نوشتن، ما زمان بیشتری را صرف انتخاب کلمات می کنیم.‬ ‫برای انجام این کار، مغز ما با زبان جدید به شدّت کار می کند.‬ ‫ما نیز در هنگام نوشتن بسیار راحت تر هستیم.‬ ‫هیچ کس انتظار پاسخی از ما ندارد.‬ ‫بنابراین، ما ترس از زبان را به آهستگی از دست می دهیم.‬ ‫علاوه بر این، نوشتن خلاقیّت را افزایش می دهد.‬ ‫ما احساس آزادی بیشتری داریم و با زبان جدید بیشتر بازی می کنیم.‬ ‫نوشتن همچنین به ما وقت بیشتری از صحبت کردن می دهد.‬ ‫و حافظه ما را تقویّت می کند!‬ ‫اما بزرگترین مزیت نوشتن غیرشخصی بودن آن است.‬ ‫بدین معنی که، ما از نزدیک می توانیم نتیجه بیان خود را ببینیم.‬ ‫ما همه چیز را به وضوح در مقابل خود می بینیم.‬ ‫به این ترتیب ما می توانیم در جریان نوشتن اشتباهات خود را رفع کنیم و نکات تازه بیاموزیم.‬ ‫مطلبی که شما را به زبان جدید می نویسید از لحاظ نظری اهمیّت ندارد.‬ ‫مهم تنظیم کردن جملات نوشته شده به طور منظم است.‬ ‫برای تمرین می توانید یک دوست از را دور در خارج از کشور برای خود پیدا کنید.‬ ‫بعد شما باید گاهگاهی باهم ملاقات حضوری داشته باشید.‬ ‫شما خواهید دید: که اکنون صحبت کردن بسیار آسان تر است!‬