فارسی » کره ای | ‫85 [هشتاد و پنج]‬ | ‫سؤال کردن- زمان گذشته 1‬

85 [여든다섯] 질문들 – 과거형 1

85 [yeodeundaseos] jilmundeul – gwageohyeong 1

‫شما چقدر نوشیده اید؟‬?	당신은 얼마나 많이 마셨어요?; dangsin-eun eolmana manh-i masyeoss-eoyo?
‫شما چقدر کار کرده اید؟‬?	당신은 얼마나 많이 일했어요?; dangsin-eun eolmana manh-i ilhaess-eoyo?
‫شما چقدر نوشته اید؟‬?	당신은 얼마나 많이 썼어요?; dangsin-eun eolmana manh-i sseoss-eoyo?
‫شما چطور خوابیدید؟‬?	당신은 어떻게 잤어요?; dangsin-eun eotteohge jass-eoyo?
‫شما چطور در امتحان قبول شدید؟‬?	당신은 어떻게 시험을 통과했어요?; dangsin-eun eotteohge siheom-eul tong-gwahaess-eoyo?
‫شما چطور راه را پیدا کردید؟‬?	당신은 어떻게 길을 찾았어요?; dangsin-eun eotteohge gil-eul chaj-ass-eoyo?
‫شما با کی صحبت کرده اید؟‬?	당신은 누구와 얘기했어요?; dangsin-eun nuguwa yaegihaess-eoyo?
‫شما با کی قرار ملاقات گذاشته اید؟‬?	당신은 누구와 약속을 잡았어요?; dangsin-eun nuguwa yagsog-eul jab-ass-eoyo?
‫شما با کی جشن تولد گرفته اید؟‬?	당신은 누구와 당신의 생일을 축하했어요?; dangsin-eun nuguwa dangsin-ui saeng-il-eul chughahaess-eoyo?
‫کجا بودید؟‬?	당신은 어디에 있었어요?; dangsin-eun eodie iss-eoss-eoyo?
‫کجا زندگی می‌کردید؟‬?	당신은 어디에 살았어요?; dangsin-eun eodie sal-ass-eoyo?
‫کجا کار می‌کردید؟‬?	당신은 어디서 일했어요?; dangsin-eun eodiseo ilhaess-eoyo?
‫چه توصیه ای داشتید؟‬?	당신은 뭘 제안했어요?; dangsin-eun mwol jeanhaess-eoyo?
‫شما چی خورده اید؟‬?	당신은 뭘 먹었어요?; dangsin-eun mwol meog-eoss-eoyo?
‫چی فهمیدید؟‬?	당신은 뭘 경험했어요?; dangsin-eun mwol gyeongheomhaess-eoyo?
‫با چه سرعتی رانندگی می‌کردید؟‬?	당신은 얼마나 빨리 운전했어요?; dangsin-eun eolmana ppalli unjeonhaess-eoyo?
‫ چه مدت پرواز کرده اید؟‬?	당신은 얼마나 오래 날았어요?; dangsin-eun eolmana olae nal-ass-eoyo?
‫ تا چه ارتفاعی پریده اید؟‬?	당신은 얼마나 높이 뛰어올랐어요?; dangsin-eun eolmana nop-i ttwieoollass-eoyo?

‫حروف بزرگ، احساسات بزرگ‬

‫تبلیغات از تصاویر زیادی استفاده می کند.‬ ‫تصاویر امیال خاص را بیدار می کند.‬ ‫ما به تصویر طولانی تر و با توجّه تر از حروف نگاه می کنیم.‬ ‫در نتیجه، ما تبلیغات را با عکس بهتر به یاد می آوریم.‬ ‫تصاویر نیز واکنش های قوی عاطفی ایجاد می کنند.‬ ‫مغز تصاویر را بسیار سریع تشخیص می دهد.‬ ‫مغز بلافاصله، آنچه را که در تصویر می توان دید را می داند .‬ ‫حرف با تصویر متفاوت عمل می کند.‬ ‫آنها شخصیت های انتزاعی هستند.‬ ‫بنابراین، مغز ما نسبت به حروف آهسته تر از تصویر واکنش نشان می دهد.‬ ‫اوّل، باید معنای کلمه را درک کند.‬ ‫ممکن است گفته شود که علائم باید بدر بخش از زبان مغز ترجمه شود.‬ ‫ولی احساسات را می توان با استفاده از حروف نیز تحریک کرد.‬ ‫ولی متن آن باید بسیار طولانی باشد.‬ ‫مطالعات نشان می دهد که حروف بزرگ اثر بیشتری دارند.‬ ‫حروف بزرگ نه تنها بیشتر از حروف کوچک قابل مشاهده هستند.‬ ‫آنها همچنین یک واکنش احساسی قوی تری ایجاد می کنند.‬ ‫این در مورد احساسات مثبت و منفی هم صادق است.‬ ‫اندازه چیزها همیشه برای انسان مهم بوده است.‬ ‫انسان باید به سرعت در برابر خطر واکنش نشان دهد.‬ ‫و هنگامی که چیزی بسیار بزرگ است، کاملا نزدیک حس می شود!‬ ‫بنابراین، قابل فهم است که تصاویر بزرگ واکنش های قوی ایجاد می کنند.‬ ‫امّا چگونه به حروف بزرگ واکنش نشان می دهیم زیاد روشن نیست.‬ ‫حروف در واقع علامتی برای مغز نیستند.‬ ‫با وجود این، مغز وقتی حروف درشت را می بنید فعّالیت بیشتری از خود نشان می دهد.‬ ‫این نتیجه برای دانشمندان بسیار جالب است.‬ ‫این امر نشان می دهد که چگونه حروف برای ما اهمیّت پیدا کرده اند.‬ ‫مغز ما به نوعی آموخته است که چگونه به نوشته واکنش نشان دهد.‬