मराठी » बंगाली | ८१ [एक्याऐंशी] | भूतकाळ १

৮১ [একাশি] অতীত কাল ১

81 [ēkāśi] atīta kāla 1

लिहिणे	লেখা; lēkhā
त्याने एक पत्र लिहिले.	সে (ছেলে) একটা চিঠি লিখেছিল ৷; sē (chēlē) ēkaṭā ciṭhi likhēchila
तिने एक कार्ड लिहिले.	এবং সে (মেয়ে) একটা কার্ড লিখেছিল ৷; ēbaṁ sē (mēẏē) ēkaṭā kārḍa likhēchila
वाचणे	পড়া; paṛā
त्याने एक नियतकालिक वाचले.	সে (ছেলে) একটা পত্রিকা পড়েছে ৷; sē (chēlē) ēkaṭā patrikā paṛēchē
आणि तिने एक पुस्तक वाचले.	এবং সে (মেয়ে) একটা বই পড়েছে ৷; ēbaṁ sē (mēẏē) ēkaṭā ba'i paṛēchē
घेणे	নেওয়া; nē'ōẏā
त्याने एक सिगारेट घेतली.	সে (ছেলে) একটা সিগারেট নিয়েছিল ৷; sē (chēlē) ēkaṭā sigārēṭa niẏēchila
तिने चॉकलेटचा एक तुकडा घेतला.	সে (মেয়ে) এক টুকরো চকোলেট নিয়েছিল ৷; sē (mēẏē) ēka ṭukarō cakōlēṭa niẏēchila
तो बेईमान होता, पण ती प्रामाणिक होती.	সে (ছেলে) বেইমান ছিল, কিন্তু সে (মেয়ে) বিশ্বস্ত ছিল ৷; sē (chēlē) bē'imāna chila, kintu sē (mēẏē) biśbasta chila
तो आळशी होता, पण ती मेहनती होती.	সে (ছেলে) অলস ছিল, কিন্তু সে (মেয়ে) পরিশ্রমী ছিল ৷; sē (chēlē) alasa chila, kintu sē (mēẏē) pariśramī chila
तो गरीब होता, पण ती श्रीमंत होती.	সে (ছেলে) গরীব ছিল, কিন্তু সে (মেয়ে) বড়লোক ছিল ৷; sē (chēlē) garība chila, kintu sē (mēẏē) baṛalōka chila
त्याच्याकडे पैसे नव्हते, फक्त कर्ज होते.	তার (ছেলে) কোনো টাকা ছিল না, কেবল ঋণ ছিল ৷; tāra (chēlē) kōnō ṭākā chila nā, kēbala r̥ṇa chila
त्याच्याकडे सुदैव नव्हते, फक्त दुर्दैव होते.	তার (ছেলে) সৌভাগ্য ছিল না, কেবল দুর্ভাগ্য ছিল ৷; tāra (chēlē) saubhāgya chila nā, kēbala durbhāgya chila
त्याच्याकडे यश नव्हते, फक्त अपयश होते.	তার (ছেলে) কোনো সাফল্য ছিল না, কেবল ব্যর্থতা ছিল ৷; tāra (chēlē) kōnō sāphalya chila nā, kēbala byarthatā chila
तो संतुष्ट नव्हता, तर असंतुष्ट होता.	সে (ছেলে) সন্তুষ্ট ছিল না, বরং অসন্তুষ্ট ছিল ৷; sē (chēlē) santuṣṭa chila nā, baraṁ asantuṣṭa chila
तो आनंदी नव्हता, तर उदास होता.	সে (ছেলে) সুখী ছিল না, বরং দুঃখী ছিল ৷; sē (chēlē) sukhī chila nā, baraṁ duḥkhī chila
तो मैत्रीपूर्ण नव्हता, तर वैरभावाचा होता.	সে (ছেলে) বন্ধুভাবাপন্ন ছিল না, বরং শত্রুভাবাপন্ন ছিল ৷; sē (chēlē) bandhubhābāpanna chila nā, baraṁ śatrubhābāpanna chila

भाषाशास्त्राचा इतिहास

भाषेने नेहमी मानवजातीला आकर्षित केले आहे. म्हणून भाषाशास्त्राचा इतिहास खूप मोठा आहे. भाषाविज्ञान हे भाषेचा पद्धतशीर अभ्यास आहे. हजारो वर्षांपूर्वी लोकांनी भाषेचे अवलोकन केले होते. असे होत असताना विविध संस्कृतींनी विविध प्रणाल्या विकसित केल्या. परिणामी, भाषेच्या विविध वर्णनांचा उदय होतो. आजचे भाषाशास्त्र कशापेक्षा अधिक प्राचीन सिद्धांतावर आधारित आहे. विशेषतः ग्रीस मध्ये अनेक परंपरा स्थापित करण्यात आली. तथापि,भाषेबद्दल सर्वात जुने कार्य हे भारतातून आले आहे. हे व्याकरणकार साकतायणा यांनी 3,000 वर्षांपूर्वी लिहून ठेवले होते. प्राचीन काळामध्ये प्लाटो सारख्या तत्ववेत्त्यांनी स्वतःला भाषेमध्ये गुंतवून ठेवले होते. नंतर रोमन लेखकांनी त्यांची सिद्धांते पुढे विकसित केली. 8 व्या शतकात अरेबियन लोकांनी देखील त्यांची स्वतःची परंपरा विकसित केली. तरीही त्यांचे कार्य अरेबियन भाषेबाबत नेमके वर्णन दाखवते. आधुनिक काळात, माणसाला भाषा या कोठून आल्या आहेत याचे संशोधन करावयाचे आहे. विद्वान लोकांना भाषेच्या इतिहासामध्ये जास्त रस होता. 18 व्या शतकात लोक भाषेची तुलना एकमेकांबरोबर करू लागले. त्यांना भाषा कशी विकसित होते हे जाणून घ्यावयाचे होते. नंतर त्यांनी भाषा एक प्रणाली म्हणून त्यावर लक्ष एकाग्रित करू लागले. भाषा कशी कार्य करते हा केंद्रीय प्रश्न होता. आजही भाषाशास्त्रामध्ये अनेक विचारधारा प्रचलित आहेत. 1950 पासून अनेक विचारधारा विकसित झाल्या आहेत. यापैकी काही भाग हा विज्ञानामुळे प्रभावित झाला आहे. उदाहरणार्थ मनोभाषाविज्ञान किंवा अंतरसंस्कृती संभाषण. भाषाशास्त्राच्या नवीन विचारधारा या खूपच विशेषीकरणाकडे कलल्या आहेत. याचे एक उदाहरण म्हणजे स्त्रीवादी भाषाशास्त्र. भाषाशास्त्राचा इतिहास चालूच आहे. जो पर्यंत भाषा आहेत, तो पर्यंत मनुष्य त्याचे अवलोकन करीत राहील!