मराठी » हिब्रू | ५२ [बावन्न] | डिपार्टमेंट स्टोअरमध्ये

‫52 [חמישים ושתיים]‬ ‫בחנות הכולבו‬

52 [xamishim ushtaim] b'xanut hakolbo

आपण डिपार्टमेंट स्टोअरमध्ये जाऊ या का?	‫נלך לקניון?‬; nelekh laqenion?
मला काही खरेदी करायची आहे.	‫אני צריך / ה לעשות קניות.‬; ani tsarikh/tsrikhah la'assot qniot.
मला खूप खरेदी करायची आहे.	‫אני רוצה לקנות הרבה דברים.‬; ani rotseh/rotsah liqnot harbeh dvarim.
कार्यालयीन सामान कुठे आहे?	‫היכן נמצאים צרכי המשרד?‬; heykhan nimtsa'im tsorkhey hamissrad?
मला लिफाफे आणि लेखनसाहित्य पाहिजे.	‫אני צריך / ה מעטפות ונייר מכתבים.‬; ani tsarikh/tsrikhah ma'atafot w'niar mikhtavim.
मला पेन आणि मार्कर पाहिजेत.	‫אני צריך / ה עטים ומרקרים.‬; ani tsarikh/tsrikhah etim umarqerim.
फर्नीचर कुठे आहे?	‫היכן נמצאים הרהיטים?‬; heykhan nimtsa'im harheytim?
मला एक मोठे कपाट आणि खण असलेले एक छोटे कपाट घ्यायचे आहे.	‫אני צריך / ה ארון ושידה.‬; ani tsarikh/tsrikhah aron w'shidah.
मला एक बाक आणि एक बुक शेल्फ पाहिजे.	‫אני צריך / ה שולחן כתיבה וכוננית.‬; ani tsarikh/tsrikhah shulxan ktivah w'konanit.
खेळणी कुठे आहेत?	‫היכן נמצאים הצעצועים?‬; heykhan nimtsa'im hatsa'atsu'im?
मला एक बाहुली आणि टेडी बेअर पाहिजे.	‫אני צריך / ה בובה ודובי.‬; ani tsarikh/tsrikhah bubah w'dubi.
मला फुटबॉल आणि बुद्धीबळाचा पट पाहिजे.	‫אני צריך / ה כדורגל ושחמט.‬; ani tsarikh/tsrikhah kaduregel w'shaxmat.
हत्यारे कुठे आहेत?	‫היכן נמצאים כלי העבודה?‬; heykhan nimtsa'im kley ha'avodah?
मला एक हातोडा आणि एक पक्कड घ्यायची आहे.	‫אני צריך / ה פטיש וצבת.‬; ani tsarikh/tsrikhah patish w'tsvat.
मला एक ड्रिल आणि स्क्रू ड्राइव्हर पाहिजे.	‫אני צריך / ה מקדחה ומברג.‬; ani tsarikh/tsrikhah maqdexah umavreg.
दागिन्यांचा विभाग कुठे आहे?	‫היכן נמצאים התכשיטים?‬; heykhan nimtsa'im hatakhshitim?
मला एक माळ आणि एक हातकंकण पाहिजे.	‫אני צריך / ה שרשרת וצמיד.‬; ani tsarikh/tsrikhah sharsheret w'tsamid.
मला एक अंगठी आणि कर्णभूषण पाहिजे.	‫אני צריך / ה טבעת ועגילים.‬; ani tsarikh/tsrikhah taba'at w'agilim.

कोण कोणाला समजते?

या जगात अंदाजे 7 अब्ज लोक आहेत. सगळ्यांना एक भाषा तरी येते. दुर्दैवाने, ती नेहमीच सारखी नसते. म्हणून इतर देशांबरोबर बोलण्यासाठी, आपण भाषा शिकल्या पाहिजेत. हे बर्‍याच वेळा कठीण ठरतं. पण अशा काही भाषा आहेत ज्या एकसारख्या असतात. दुसरी भाषा न शिकता हे भाषिक एकमेकांची भाषा समजतात. या प्रकाराला परस्पर सुगमता असे म्हणतात. ज्याद्वारे दोन रूपांतील फरक स्पष्ट केला आहे. पहिले रूप मौखिक परस्पर सुगमता आहे. म्हणून, बोलणार्‍यांना एकमेकांचे फक्त तोंडी बोलणे समजते. तथापि, त्यांना दुसर्‍या भाषेतील लिखित रूप कळत नाही. असे घडते, कारण भाषांचे लिखित रूप वेगवेगळे असते. अशा भाषांचे उदाहरण म्हणजे हिंदी आणि उर्दू. लिखित परस्पर सुगमता हे दुसरे रूप आहे. या प्रकारात दुसरी भाषा ही लिखित स्वरुपात समजली जाते. परंतु भाषिकांना संवाद साधताना एकमेकांचे तोंडी बोलणे समजत नाही. त्याचे कारण म्हणजे त्यांचे उचारण वेगळे असते. जर्मन आणि डच भाषा याचे उदाहरण आहे. अगदी जवळून संबंधित असलेल्या भाषांमध्ये दोन्ही रूपे असतात. म्हणजेच ते लिखित आणि मौखिक अशा दोन्ही रूपांत परस्पर सुगम असतात. रशियन आणि युक्रेनियन किंवा थाई आणि लाओटियन अशी त्यांची उदाहरणे आहेत. पण परस्पर सुगमतेचे प्रमाणबद्ध नसलेले रूपसुद्धा असते. त्याचे कारण असे कि, जेव्हा बोलणार्‍या लोकांची एकमेकांचे बोलणे समजून घेण्याची पातळी वेगळी असते. स्पॅनिश भाषिकांना जितकी पोर्तुगीज भाषा समजते त्यापेक्षा जास्त चांगल्या प्रकारे पोर्तुगीजांना स्पॅनिश समजते. ऑस्ट्रियन्सना सुद्धा जर्मन चांगली समजते आणि याउलट जर्मनांना ऑस्ट्रियन भाषा व्यवस्थित समजत नाही. या उदाहरणंमध्ये, उच्चारण किंवा पोटभाषा हा एक अडथळा असतो. ज्यांना खरंच चांगले संभाषण करायचे असेल त्यांना काहीतरी नवीन शिकावे लागेल...