मराठी » कन्नड | ६८ [अडुसष्ट] | मोठा – लहान

೬೮ [ಅರವತ್ತೆಂಟು] ದೊಡ್ಡ – ಚಿಕ್ಕ

68 [Aravatteṇṭu] doḍḍa – cikka.

मोठा आणि लहान	ದೊಡ್ಡದು ಮತ್ತು ಚಿಕ್ಕದು.; Doḍḍadu mattu cikkadu.
हत्ती मोठा असतो.	ಆನೆ ದೊಡ್ಡದು.; Āne doḍḍadu.
उंदीर लहान असतो.	ಇಲಿ ಚಿಕ್ಕದು.; Ili cikkadu.
काळोखी आणि प्रकाशमान	ಕತ್ತಲೆ ಮತ್ತು ಬೆಳಕು.; Kattale mattu beḷaku.
रात्र काळोखी असते.	ರಾತ್ರಿ ಕತ್ತಲೆಯಾಗಿರುತ್ತದೆ; Rātri kattaleyāgiruttade
दिवस प्रकाशमान असतो.	ಬೆಳಗ್ಗೆ ಬೆಳಕಾಗಿರುತ್ತದೆ.; beḷagge beḷakāgiruttade.
म्हातारे आणि तरूण	ಹಿರಿಯ - ಕಿರಿಯ (ಎಳೆಯ); Hiriya - kiriya (eḷeya)
आमचे आजोबा खूप म्हातारे आहेत.	ನಮ್ಮ ತಾತನವರಿಗೆ ಈಗ ತುಂಬಾ ವಯಸ್ಸಾಗಿದೆ.; nam'ma tātanavarige īga tumbā vayas'sāgide.
७० वर्षांअगोदर ते तरूण होते.	ಎಪ್ಪತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ಮುಂಚೆ ಅವರು ಕಿರಿಯರಾಗಿದ್ದರು.; Eppattu varṣagaḷa mun̄ce avaru kiriyarāgiddaru.
सुंदर आणि कुरूप	ಸುಂದರ – ಮತ್ತು ವಿಕಾರ (ಕುರೂಪ); Sundara – mattu vikāra (kurūpa)
फुलपाखरू सुंदर आहे.	ಚಿಟ್ಟೆ ಸುಂದರವಾಗಿದೆ.; ciṭṭe sundaravāgide.
कोळी कुरूप आहे.	ಜೇಡ ವಿಕಾರವಾಗಿದೆ.; Jēḍa vikāravāgide.
लठ्ठ आणि कृश	ದಪ್ಪ ಮತ್ತು ಸಣ್ಣ.; Dappa mattu saṇṇa.
१०० किलो वजन असणारी स्त्री लठ्ठ आहे.	ನೂರು ಕಿಲೊ ತೂಕದ ಹೆಂಗಸು ದಪ್ಪ.; Nūru kilo tūkada heṅgasu dappa.
५० किलो वजन असणारा पुरूष कृश आहे.	ಐವತ್ತು ಕಿಲೊ ತೂಕದ ಗಂಡಸು ಸಣ್ಣ.; Aivattu kilo tūkada gaṇḍasu saṇṇa.
महाग आणि स्वस्त	ದುಬಾರಿ ಮತ್ತು ಅಗ್ಗ.; Dubāri mattu agga.
गाडी महाग आहे.	ಈ ಕಾರ್ ದುಬಾರಿ.; Ī kār dubāri.
वृत्तपत्र स्वस्त आहे.	ಈ ದಿನಪತ್ರಿಕೆ ಅಗ್ಗ.; Ī dinapatrike agga.

दोन भाषा - दोन भाषणांचे केंद्र

जेव्हा आपण भाषा शिकतो तेव्हा आपल्या बुद्धीची भूमिका काहीच नसते. हे कशामुळे तर वेगवेगळ्या भाषांना वेगवेगळी साठवण्याची जागा असते. आपण ज्या भाषा शिकतो त्या सगळ्याच भाषा एकाच वेळेस साठवल्या जात नाहीत. शिकलेल्या भाषा जसजशा प्रौढ होतात तशी त्याला स्वतःची साठवणुकीची जागा असते. म्हणजे बुद्धी नवीन नियमांची प्रक्रिया वेगवेगळ्या ठिकाणी करते. ते मूळ भाषेबरोबर साठवले जात नाहीत. ज्या द्वैभाषिक लोकांचा विकास होतो ते दुसरीकडे फक्त आपल्या बुद्धीच्या एकाच भागाचा वापर करतात. अनेक संशोधने या निष्कर्षावर आली आहेत. बुद्धीचा अभ्यास करणार्‍यांनी खूपशा चाचणी विषयांचे परीक्षण केले आहे. हे चाचणी विषय दोन भाषांत अस्खलितपणे बोलतात. चाचणी गटातील एक गटाचा मात्र दोन भाषांचा विकास झाला आहे. दुसरा गट प्रखरपणे दुसरी भाषा जीवनात संघर्ष काळानंतर शिकले आहेत. संशोधक बुद्धीच्या घटना भाषा चाचणीच्या वेळेस मोजू शकतात. याद्वारे ते चाचणीच्या दरम्यान बुद्धीचा कोणत्या भागाचा वापर केला जातो तेबघतात. आणि त्यांच्या निदर्शनास आले कि उशिरा शिकणार्‍या लोकांना दोन भाषा केंद्र असतात. संशोधकांना आधीपासूनच शंका होती कि, हे त्यामुळेच असे होते. बुद्धीची इजा असणारे लोक वेगळी लक्षणे दाखवतात. मग बुद्धीचे नुकसान हे संभाषणातील अडचण ठरू शकते. असे बाधित लोक शब्दांचा उच्चार किंवा शब्द समजून घेऊ शकत नाहीत. परंतु, अशा अपघाताचे दुभाषिक बळी कधीकधी वेगळीच लक्षणे दाखवतात. त्यांचा भाषणाची अडचण नेहमीच दोनही भाषांवर परिणाम करते असे नाही. जर बुद्धीचा फक्त एकाच भागाला जर इजा झाली तरीही दुसरा भाग काम करतो. नंतर रुग्ण एखादी भाषा दुसर्‍या भाषेपेक्षा चांगले बोलतात. दोन वेगळ्या भाषा एकाच वेळेस वेगळ्या वेगाने परत शिकतात. हे सिद्ध करते कि दोन भाषा एकाच ठिकाणी साठवल्या जात नाहीत. जसे त्यांनी दोन भाषा या एकाच वेळेस शिकल्या नाहीत म्हणून त्यांचे दोन केंद्र होतात. अजूनही हे माहिती नाही कि आपली बुद्धी वेगवेगळ्या भाषा कशा पेलते. पण नवीन शोध नवीन डावपेच शिकण्यात पुढाकार घेऊ शकतात.