Nederlands » Hongaars | 58 [achtenvijftig] | Lichaamsdelen

58 [ötvennyolc] Testrészek

Ik ben een man aan het tekenen.	Rajzolok egy férfit.
Eerst het hoofd.	Először a fejét.
De man draagt een hoed.	A férfi kalapot hord.
Je kan zijn haar niet zien.	A hajat nem lehet látni.
Je kan ook zijn oren niet zien.	A füleket sem lehet látni.
Je kan ook zijn rug niet zien.	A hátat sem lehet látni.
Ik ben de ogen en de mond aan het tekenen.	Lerajzolom a szemeket és a szájat.
De man danst en lacht.	A férfi táncol és nevet.
De man heeft een lange neus.	A férfinek hosszú orra van.
Hij draagt een stok in zijn handen.	Visz egy botot a kezében.
Hij draagt ook een sjaal om zijn nek.	Egy sálat is hord a nyaka körül.
Het is winter en het is koud.	Tél van és hideg.
De armen zijn gespierd.	A karok erősek.
De benen zijn ook gespierd.	A lábak szintén erősek.
De man is van sneeuw.	A férfi hóból van.
Hij draagt geen broek en geen jas.	Nem visel nadrágot és kabátot.
Maar de man bevriest niet.	De a férfi nem fagy meg.
Hij is een sneeuwman.	Ő egy hóember.

Is er een universele grammatica?

Als we een taal gaan leren, dan leren we ook de grammatica. Bij kinderen die hun moedertaal leren, gebeurt dit automatisch. Ze realiseren zich niet dat hun hersenen veel verschillende regels leren. Toch gaan ze vanaf het begin hun eigen taal leren. Omdat er vele talen bestaan, is er ook veel grammatica. Maar bestaat er ook een universele grammatica? Deze vraag houdt de wetenschap al een geruime tijd bezig. Nieuwe onderzoeken zouden hier een antwoord op kunnen geven. Maar hersenonderzoekers hebben een interessante ontdekking opgedaan. Ze hebben proefpersonen de grammaticaregels laten leren. Deze proefpersonen waren taalstudenten. Ze hebben Japans of Italiaans geleerd. De helft van de grammatica regels waren verzonnen. Maar de proefpersonen wisten dat niet. Nadat ze klaar waren met het leren werden de zinnen aan de leerlingen gepresenteerd. De proefpersonen moesten beoordelen of de zinnen correct waren. Terwijl ze hun opdracht gingen oplossen, werden hun hersenen geanalyseerd. Dat wil zeggen dat de onderzoekers de activiteit van de hersenen hebben gemeten. Zo konden ze controleren hoe de hersenen op de zinnen gingen reageren. En het lijkt alsof onze hersenen de grammatica herkent! Bij de verwerking van de taal zijn specifieke hersengebieden actief. Hiertoe behoort ook het gebied van Broca. Het bevindt zich in de linker cerebrale. Toen de studenten de echte regels gingen verwerken, was deze zeer actief. Bij de verzonnen regels nam de activiteit echter aanzienlijk af. Het zou ook kunnen zijn dat alle grammatica dezelfde achtergrond hebben. Ze zouden dan allemaal dezelfde principes volgen. En deze principes waren ons al aangeboren ...