nynorsk » polsk | 71 [syttiein] | ville noko 2

71 [siedemdziesiąt jeden] chcieć coś

Kva vil de?	Co chcecie?
Vil de spele fotball?	(Czy) Chcecie grać w piłkę nożną?
Vil de besøkje vener?	(Czy) Chcecie odwiedzić przyjaciół?
ville	chcieć
Eg vil ikkje kome for seint.	Nie chcę się spóźnić.
Eg vil ikkje gå dit.	Nie chcę tam iść.
Eg vil gå heim.	Chcę iść do domu.
Eg vil bli heime.	Chcę zostać w domu.
Eg vil vere åleine.	Chcę być sam / sama.
Vil du bli her?	(Czy) Chcesz tutaj zostać?
Vil du ete her?	(Czy) Chcesz tutaj jeść?
Vil du sove her?	(Czy) Chcesz tutaj spać?
Vil du køyre i morgon?	(Czy) Chce pan / pani jutro wyjechać?
Vil du bli til i morgon?	(Czy) Chce pan / pani zostać do jutra?
Vil du betale rekninga i morgon?	(Czy) Chce pan / pani zapłacić ten rachunek dopiero jutro?
Vil de på diskotek?	(Czy) Chcecie iść na dyskotekę?
Vil de på kino?	(Czy) Chcecie iść do kina?
Vil de på kafe?	(Czy) Chcecie iść do kawiarni?

Korleis hjernen lærer nye ord

Når vi lærer nye ord, lagrar hjernen vår nytt innhald. Læringa verkar rett nok berre ved konstant repetisjon. Kor godt hjernen vår lagrar ord, kjem an på fleire faktorar. Det viktigaste er at vi går gjennom ordforrådet med jamne mellomrom. Berre dei orda vi les eller skriv ofte, blir lagra. Du kan seie at desse orda blir arkivert som eit bilete. Dette prinsippet gjeld like mykje hjå aper. Aper kan lære å ‘lese’ ord dersom dei ser dei ofte nok. Sjølv om dei ikkje kan forstå orda, kjenner dei att forma. For å prate eit språk flytande, treng vi mange ord. Difor må ordforrådet vere godt organisert. Fordi minnet vårt fungerer som eit arkiv. For å finne eit ord snøgt, må minnet vite kvar det skal leite. Difor er det betre å lære ord i ein viss kontekst. Slik kan minnet vårt alltid finne den rette ‘mappa’. Men til og med det vi har lært godt, kan gå i gløymeboka. I slike tilfelle går kunnskapen frå det aktive til det passive lageret. Når vi gløymer, frigjer vi oss frå kunnskap vi ikkje treng. Det er slik hjernen lagar plass for nye og viktigare ting. Difor er det viktig at vi aktiverer kunnskapen vår med jamne mellomrom. Det som er i det passive lageret, er ikkje tapt for alltid. Når vi ser eit gløymt ord, hugsar vi det att. Det du har lært ein gong, lærer du snøggare andre gong. Den som vil utvide ordforrådet sitt, må utvide hobbyane sine òg. Fordi kvar einskild av oss har visse interesser. Difor er vi mest opptekne av dei same tinga. Men eit språk har mange ulike ordfelt. Så den som er interessert i politikk, burde òg lesa sportsartiklar no og då!