ਪੰਜਾਬੀ » ਬੰਗਾਲੀ | 90 [ਨੱਬੇ] | ਆਗਿਆਸੂਚਕ 2

৯০ [নব্বই] আজ্ঞাসূচক বাক্য ২

90 [Nabba\'i] ājñāsūcaka bākya 2

ਸ਼ੇਵ ਕਰੋ!	দাড়ি কামাও!; dāṛi kāmā'ō!
ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰੋ!	স্নান করো!; Snāna karō!
ਵਾਲ ਵਾਹੋ!	চুল আঁচড়াও!; Cula ām̐caṛā'ō!
ਫੋਨ ਕਰੋ!	ফোন করো / করুন!; Phōna karō / karuna!
ਸ਼ੁਰੂ ਕਰੋ!	শুরু করো / করুন!; Śuru karō / karuna!
ਬੰਦ ਕਰੋ!	থামো / থামুন!; Thāmō / thāmuna!
ਇਸਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿਓ!	ছাড়ুন / ছেড়ে দিন!; Chāṛuna / chēṛē dina!
ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਬੋਲੋ!	এটা বলো / বলুন!; Ēṭā balō / baluna!
ਇਸਨੂੰ ਖਰੀਦੋ!	এটা কেনো / কিনুন!; Ēṭā kēnō / kinuna!
ਕਦੇ ਬੇਈਮਾਨ ਨਾ ਬਣੋ!	কখনো বেইমানি কোরো না!; Kakhanō bē'imāni kōrō nā!
ਢੀਠ ਨਾ ਬਣੋ!	কখনো দুষ্টুমি কোরো না!; Kakhanō duṣṭumi kōrō nā!
ਅਸੱਭਿਆ ਨਾ ਬਣੋ!	কখনো অসভ্যতা কোরো না!; Kakhanō asabhyatā kōrō nā!
ਸਦਾ ਇਮਾਨਦਾਰ ਰਹੋ!	সবসময় সৎ থাকো!; Sabasamaẏa saṯ thākō!
ਸਦਾ ਚੰਗੇ ਬਣੋ!	সবসময় ভাল থাকো!; Sabasamaẏa bhāla thākō!
ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਨਿਮਰ ਰਹੋ!	সবসময় নম্র থাকো!; Sabasamaẏa namra thākō!
ਉਮੀਦ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਘਰ ਪਹੁੰਚੇ ਹੋ!	আশা করি আপনি নিরাপদে বাড়ী পৌঁছাবেন!; Āśā kari āpani nirāpadē bāṛī paum̐chābēna!
ਆਪਣਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖੋ!	নিজের খেয়াল রাখুন!; Nijēra khēẏāla rākhuna!
ਫਿਰ ਜਲਦੀ ਮਿਲਣ ਆਇਓ।	খুব তাড়াতাড়ি আবার আমাদের সঙ্গে দেখা করতে আসবেন!; Khuba tāṛātāṛi ābāra āmādēra saṅgē dēkhā karatē āsabēna!

ਇਸ਼ਾਰਿਆਂ ਤੋਂ ਬੋਲੀ ਵੱਲ

ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਬੋਲਦੇ ਜਾਂ ਸੁਣਦੇ ਹਾਂ, ਸਾਡੇ ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾਹੈ। ਇਸਨੂੰ ਭਾਸ਼ਾਈ ਸੰਕੇਤਾਂ ਦਾ ਸੰਸਾਧਨ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ਼ਾਰੇ ਅਤੇ ਚਿੰਨ੍ਹ ਭਾਸ਼ਾਈ ਸੰਕੇਤ ਵੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਮਨੁੱਖੀ ਬੋਲੀ ਤੋਂ ਵੀ ਪਹਿਲਾਂ ਮੌਜੂਦ ਸਨ। ਕੁਝ ਚਿੰਨ੍ਹ ਸਾਰੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸਮਝ ਲਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਬਾਕੀਆਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੇਵਲ ਦੇਖ ਕੇ ਹੀ ਸਿੱਖਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਇਸ਼ਾਰੇ ਅਤੇ ਚਿੰਨ੍ਹ ਬੋਲੀ ਵਾਂਗ ਹੀ ਸੰਸਾਧਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਇਹ ਦਿਮਾਗ ਦੇ ਉਸੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸੰਸਾਧਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ! ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਅਧਿਐਨ ਨੇ ਇਹ ਦਰਸਾਇਆ ਹੈ। ਖੋਜਕਰਤਾਵਾਂ ਨੇ ਕਈ ਜਾਂਚ-ਅਧੀਨ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕੀਤੀ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਜਾਂਚ-ਅਧੀਨ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੇ ਕਈ ਵਿਡੀਓ ਕਲਿੱਪ ਦੇਖਣੇ ਸਨ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਇਹ ਕਲਿੱਪ ਦੇਖ ਰਹੇ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਦੀ ਗਤੀਵਿਧੀ ਮਾਪੀ ਗਈ। ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ, ਕਲਿੱਪਾਂ ਨੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦਰਸਾਈਆਂ। ਇਹ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹਿੱਲਜੁਲ, ਚਿੰਨ੍ਹਾਂ ਅਤੇ ਬੋਲੀ ਦੁਆਰਾ ਦਰਸਾਈਆਂ ਗਈਆਂ। ਦੂਜੇ ਜਾਂਚ-ਅਧੀਨ ਸਮੂਹ ਨੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਵਿਡੀਓ ਕਲਿੱਪ ਦੇਖੇ। ਇਹ ਵਿਡੀਓ ਕਲਿੱਪ ਬੇਤੁਕੇ ਸਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਬੋਲੀ, ਇਸ਼ਾਰੇ ਅਤੇ ਚਿੰਨ੍ਹ ਮੌਜੂਦ ਨਹੀਂ ਸਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਭਾਵ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮਾਪਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ, ਖੋਜਕਰਤਾਵਾਂ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਕਿਹੜੀ ਚੀਜ਼ ਕਿੱਥੇ ਸੰਸਾਧਿਤ ਹੋਈ ਸੀ। ਉਹ ਜਾਂਚ-ਅਧੀਨ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੀ ਦਿਮਾਗੀ ਗਤੀਵਿਧੀ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ। ਹਰੇਕ ਉਹ ਚੀਜ਼ ਜਿਸਦਾ ਕੋਈ ਭਾਵ ਸੀ, ਦਾ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਉਸੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਹਇਆ ਸੀ। ਤਜਰਬੇ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਬਹੁਤ ਦਿਲਚਸਪ ਸਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਸਾਡੇ ਦਿਮਾਗ ਨੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਵੀਂ ਭਾਸ਼ਾ ਕਿਵੇਂ ਸਿੱਖ ਲਈ ਸੀ। ਪਹਿਲਾਂ, ਮਨੁੱਖ ਇਸ਼ਾਰਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਫੇਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰ ਲਿਆ। ਇਸਲਈ, ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਇਸ਼ਾਰਿਆਂ ਵਾਂਗ ਬੋਲੀ ਨੂੰ ਸੰਸਾਧਿਤ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖਣਾ ਪਿਆ। ਅਤੇ ਸਬੂਤ ਵਜੋਂ, ਇਸਨੇ ਕੇਵਲ ਪੁਰਾਣੇ ਸੰਸਕਰਣ ਨੂੰ ਨਵੀਨਤਮ ਬਣਾਇਆ...