polski » białoruski | 91 [dziewięćdziesiąt jeden] | Zdania podrzędne z że 1

91 [дзевяноста адзін] Даданыя сказы са што 1

91 [dzevyanosta adzіn] Dadanyya skazy sa shto 1

Może jutro pogoda będzie lepsza.	Мабыць, заўтра надвор’е палепшыцца.; Mabyts’, zautra nadvor’e palepshytstsa.
Skąd pan / pani to wie?	Адкуль Вы ведаеце?; Adkul’ Vy vedaetse?
Mam nadzieję, że będzie lepsza.	Спадзяюся, што яно палепшыцца.; Spadzyayusya, shto yano palepshytstsa.
On przyjdzie na pewno.	Ён безумоўна прыйдзе.; En bezumouna pryydze.
Czy to jest pewne?	Гэта дакладна?; Geta dakladna?
Wiem, że on przyjdzie.	Я ведаю, што ён прыйдзе.; Ya vedayu, shto yon pryydze.
On na pewno zadzwoni.	Ён абавязкова патэлефануе.; En abavyazkova patelefanue.
Naprawdę?	Сапраўды?; Sapraudy?
Sądzę, że on zadzwoni.	Я думаю, што ён патэлефануе.; Ya dumayu, shto yon patelefanue.
To wino jest z pewnością stare.	Віно адназначна старое.; Vіno adnaznachna staroe.
Wie pan / pani to na pewno?	Вы гэта дакладна ведаеце?; Vy geta dakladna vedaetse?
Przypuszczam, że ono jest stare.	Я мяркую, што яно старое.; Ya myarkuyu, shto yano staroe.
Nasz szef dobrze wygląda.	Наш шэф добра выглядае.; Nash shef dobra vyglyadae.
Tak pan / pani uważa?	Вы знаходзіце?; Vy znakhodzіtse?
Uważam, że on wygląda nawet bardzo dobrze.	Я знаходжу, што ён выглядае нават вельмі добра.; Ya znakhodzhu, shto yon vyglyadae navat vel’mі dobra.
Szef na pewno ma dziewczynę.	У шэфа пэўна ёсць сяброўка.; U shefa peuna yosts’ syabrouka.
Tak pan / pani naprawdę uważa?	Вы сапраўды так думаеце?; Vy sapraudy tak dumaetse?
To całkiem możliwe, że ma dziewczynę.	Цалкам магчыма, што ў яго ёсць сяброўка.; Tsalkam magchyma, shto u yago yosts’ syabrouka.

Jak mózg uczy się gramatyki?

Naukę naszego języka ojczystego rozpoczęliśmy jako niemowlęta. Dzieje się to całkiem automatycznie. Nie zauważamy tego. Nasz mózg podczas nauki musi jednak wykonać ogromną pracę. Kiedy uczymy się na przykład gramatyki, ma bardzo dużo pracy. Każdego dnia słyszy nowe rzeczy. Dostaje ciągle nowe impulsy. Mózg nie potrafi jednak przetworzyć każdego impulsu pojedynczo. Musi działać ekonomicznie. Dlatego jest zorientowany na regularność. Mózg zauważa to, co często słyszy. Zapisuje, jak często występuje określona rzecz. Z takich przykładów tworzy później gramatyczną regułę. Dzieci wiedzą, czy zdanie jest prawidłowe czy błędne. Nie wiedzą natomiast, dlaczego tak jest. Ich mózg zna reguły, nie ucząc się ich. Dorośli uczą się języków inaczej. Znają już struktury swojego języka ojczystego. Tworzą one podstawę dla nowych reguł gramatycznych. Żeby się uczyć, dorośli potrzebują jednak lekcji. Kiedy mózg uczy się gramatyki, ma stały system. Jest to widoczne na przykład w rzeczownikach i czasownikach. Są zapisywane w różnych obszarach mózgu. Podczas ich przetwarzania aktywne są różne regiony. Prostych reguł inaczej też się uczy niż reguł złożonych. Przy regułach złożonych kilka obszarów mózgu współpracuje ze sobą. Jak dokładnie mózg uczy się gramatyki, nie jest jeszcze zbadane. Wiadomo jednak, że teoretycznie może nauczyć się każdej gramatyki…