polski » czeski | 18 [osiemnaście] | Sprzątanie domu

18 [osmnáct] Úklid

Dzisiaj jest sobota.	Dnes je sobota.
Dzisiaj mamy czas.	Dnes máme čas.
Dzisiaj sprzątamy mieszkanie.	Dnes uklidíme byt.
(Ja) Sprzątam łazienkę.	Já uklidím koupelnu.
Mój mąż myje samochód.	Můj manžel umyje auto.
Dzieci czyszczą rowery.	Děti umyjí kola.
Babcia podlewa kwiaty.	Babička zalije květiny.
Dzieci sprzątają pokój dziecięcy.	Děti si uklidí dětský pokoj.
Mój mąż robi porządek na swoim biurku.	Můj manžel si uklidí svůj psací stůl.
(Ja) Wkładam pranie do pralki.	Dám prádlo do pračky.
(Ja) Wieszam pranie.	Pověsím prádlo.
(Ja) Prasuję pranie.	Vyžehlím prádlo.
Okna są brudne.	Okna jsou špinavá.
Podłoga jest brudna.	Podlaha je špinavá.
Naczynia są brudne.	Nádobí je špinavé.
Kto umyje okna	Kdo umyje okna?
Kto odkurzy	Kdo vyluxuje?
Kto pozmywa naczynia	Kdo umyje nádobí?

Język matczyny? Język ojczysty!

Od kogo uczyłeś się jako dziecko swojego języka? Na pewno odpowiesz: od mamy! Tak myśli większość ludzi na świecie. Pojęcie języka matczynego istnieje prawie we wszystkich krajach. Znają je zarówno Anglicy, jak i Chińczycy. Może dlatego, że matki spędzają więcej czasu z dziećmi. Nowe badania dochodzą jednak do innych wniosków. Pokazują, że nasz język to język naszych ojców. Naukowcy badali genom i języki narodów mieszanych. W tych krajach rodzice pochodzili z różnych kultur. Narody te powstały przed tysiącami lat. Przyczyną tego były duże ruchy migracyjne. Zespół cech dziedzicznych tych narodów został poddany analizie genetycznej. Następnie został porównany z językiem narodu. Większość narodów mówi językiem swoich męskich przodków. Oznacza to, że językiem kraju jest ten, który należy do chromosomu Y. Mężczyźni zabrali zatem swój język do obcych krajów. A tam kobiety przejęły nowy język mężczyzn. Ale również dzisiaj ojcowie mają jeszcze duży wpływ na nasz język. Małe dzieci przy uczeniu zorientowane są bowiem na język swoich ojców. Ojcowie rozmawiają o wiele mniej ze swoimi dziećmi. Męska składnia jest też prostsza od żeńskiej. Przez to język ojców jest bardziej odpowiedni dla dziecka. Nie przeciąża ich i jest łatwiejszy do nauki. Dlatego w mówieniu dzieci chętniej naśladują ojców niż mamy. Później jednak język dziecka kształtuje słownictwo matki. W ten sposób na nasz język ma wpływ zarówno mama, jak i tata. Musiałby się więc nazywać językiem rodzicielskim!