polski » hebrajski | 18 [osiemnaście] | Sprzątanie domu

‫18 [שמונה עשרה]‬ ‫ניקוי הבית‬

18 [shmoneh essreh] niqui habait

Dzisiaj jest sobota.	‫היום יום שבת.‬; hayom yom shabat.
Dzisiaj mamy czas.	‫היום יש לנו זמן.‬; hayom yesh lanu zman.
Dzisiaj sprzątamy mieszkanie.	‫היום אנחנו מנקים את הבית.‬; hayom anaxnu menaqim et habait.
(Ja) Sprzątam łazienkę.	‫אני מנקה את חדר האמבטיה.‬; ani menaqeh/menaqah et xadar ha'ambatiah.
Mój mąż myje samochód.	‫בעלי רוחץ את המכונית.‬; ba'ali roxets et hamekhonit.
Dzieci czyszczą rowery.	‫הילדים מנקים את האופניים.‬; hayeladim menaqim et ha'ofanaim.
Babcia podlewa kwiaty.	‫סבתא משקה את הפרחים.‬; savta mashqah et hapraxim.
Dzieci sprzątają pokój dziecięcy.	‫הילדים מסדרים את חדר הילדים.‬; hayeladim mesadrim et xadar hayeladim.
Mój mąż robi porządek na swoim biurku.	‫בעלי מסדר את שולחן הכתיבה שלו.‬; ba'ali mesader et shulxan haktivah shelo.
(Ja) Wkładam pranie do pralki.	‫אני שם / ה את הכביסה במכונת כביסה.‬; ani ssam/ssameh et hakvisah bimkhonat kvisah.
(Ja) Wieszam pranie.	‫אני תולה את הכביסה.‬; ani toleh/tolah et hakvisah.
(Ja) Prasuję pranie.	‫אני מגהץ / צת את הבגדים הנקיים.‬; ani megahets/megahetset et habgadim haneqiim.
Okna są brudne.	‫החלונות מלוכלכים.‬; haxalonot melukhlakhim.
Podłoga jest brudna.	‫הרצפה מלוכלכת.‬; haritspah melukhlekhet.
Naczynia są brudne.	‫הכלים מלוכלכים.‬; hakelim melukhlakhim.
Kto umyje okna?	‫מי מנקה את החלונות?‬; mi menaqeh et haxalonot?
Kto odkurzy?	‫מי שואב אבק?‬; mi sho'ev avaq?
Kto pozmywa naczynia?	‫מי שוטף את הכלים?‬; mi shotef et hakelim?

Język matczyny? Język ojczysty!

Od kogo uczyłeś się jako dziecko swojego języka? Na pewno odpowiesz: od mamy! Tak myśli większość ludzi na świecie. Pojęcie języka matczynego istnieje prawie we wszystkich krajach. Znają je zarówno Anglicy, jak i Chińczycy. Może dlatego, że matki spędzają więcej czasu z dziećmi. Nowe badania dochodzą jednak do innych wniosków. Pokazują, że nasz język to język naszych ojców. Naukowcy badali genom i języki narodów mieszanych. W tych krajach rodzice pochodzili z różnych kultur. Narody te powstały przed tysiącami lat. Przyczyną tego były duże ruchy migracyjne. Zespół cech dziedzicznych tych narodów został poddany analizie genetycznej. Następnie został porównany z językiem narodu. Większość narodów mówi językiem swoich męskich przodków. Oznacza to, że językiem kraju jest ten, który należy do chromosomu Y. Mężczyźni zabrali zatem swój język do obcych krajów. A tam kobiety przejęły nowy język mężczyzn. Ale również dzisiaj ojcowie mają jeszcze duży wpływ na nasz język. Małe dzieci przy uczeniu zorientowane są bowiem na język swoich ojców. Ojcowie rozmawiają o wiele mniej ze swoimi dziećmi. Męska składnia jest też prostsza od żeńskiej. Przez to język ojców jest bardziej odpowiedni dla dziecka. Nie przeciąża ich i jest łatwiejszy do nauki. Dlatego w mówieniu dzieci chętniej naśladują ojców niż mamy. Później jednak język dziecka kształtuje słownictwo matki. W ten sposób na nasz język ma wpływ zarówno mama, jak i tata. Musiałby się więc nazywać językiem rodzicielskim!