Afrikaans » Albanees | 1 [een] | Persone

1 [njё] Persona

ek	unё
ek en jy	unё dhe ti
ons albei	ne tё dy
hy	ai
hy en sy	ai dhe ajo
hulle albei	ata tё dy
die man	burri
die vrou	gruaja
die kind	fёmija
’n familie	njё familje
my familie	familja ime
My familie is hier.	Familja ime ёshtё kёtu.
Ek is hier.	Unё jam kёtu.
Jy is hier.	Ti je kёtu.
Hy is hier en sy is hier.	Ai ёshtё kёtu dhe ajo ёshtё kёtu.
Ons is hier.	Ne jemi kёtu.
Julle is hier.	Ju jeni kёtu.
Hulle is almal hier.	Ata janё tё gjithё kёtu.

Alfabette

Met tale kan ons kommunikeer. Ons kan vir ander sê wat ons dink of voel. Skryf het ook dié funksie. Die meeste tale het ’n geskrewe vorm, of skrif. Skrif bestaan uit karakters. Die karakters kan baie verskil. Die meeste skrifte bestaan uit letters. Dié letters vorm ’n alfabet. ’n Alfabet is ’n geordendede stel grafiese simbole. Die karakters word volgens bepaalde reëls saamgevoeg om woorde te vorm. Elke karakter het ’n vaste uitspraak. Die term “alfabet” kom uit die Griekse taal. Daarin is die eerste twee letters “alfa” en “beta” genoem. In die geskiedenis was daar baie verskillende alfabette. Mense het meer as 3 000 jaar gelede al karakters gebruik. Vroeër was die karakters magiese simbole. Net ’n paar mense het geweet wat hulle beteken. Later het die karakters hul simboliese aard verloor. Deesdae het letters geen betekenis nie. Hulle het net betekenis wanneer hulle met ander letters gekombineer word. Karakters soos dié in Chinees werk anders. Hulle lyk soos tekeninge en stel dikwels voor wat hulle beteken. Wanneer ons skryf, kodeer ons ons gedagtes. Ons gebruik karakters om ons kennis aan te teken. Ons brein het geleer hoe om die alfabet te ontsyfer. Karakters word woorde, woorde word idees. So kan ’n teks duisende jare voortbestaan. En nog steeds verstaan word…