Afrikaans » Turks | 1 [een] | Persone

1 [bir] Kişiler

ek	ben
ek en jy	ben ve sen
ons albei	biz ikimiz
hy	o, kendisi (erkek)
hy en sy	o (erkek) ve o (kadın)
hulle albei	onlar ikisi
die man	erkek, adam
die vrou	kadın
die kind	çocuk
’n familie	bir aile
my familie	benim ailem
My familie is hier.	(Benim) ailem burada.
Ek is hier.	Ben buradayım.
Jy is hier.	Sen buradasın.
Hy is hier en sy is hier.	O (erkek için) burada ve o (kadın için) burada.
Ons is hier.	Biz buradayız.
Julle is hier.	Sizler buradasınız.
Hulle is almal hier.	Onlar hepsi buradalar.

Alfabette

Met tale kan ons kommunikeer. Ons kan vir ander sê wat ons dink of voel. Skryf het ook dié funksie. Die meeste tale het ’n geskrewe vorm, of skrif. Skrif bestaan uit karakters. Die karakters kan baie verskil. Die meeste skrifte bestaan uit letters. Dié letters vorm ’n alfabet. ’n Alfabet is ’n geordendede stel grafiese simbole. Die karakters word volgens bepaalde reëls saamgevoeg om woorde te vorm. Elke karakter het ’n vaste uitspraak. Die term “alfabet” kom uit die Griekse taal. Daarin is die eerste twee letters “alfa” en “beta” genoem. In die geskiedenis was daar baie verskillende alfabette. Mense het meer as 3 000 jaar gelede al karakters gebruik. Vroeër was die karakters magiese simbole. Net ’n paar mense het geweet wat hulle beteken. Later het die karakters hul simboliese aard verloor. Deesdae het letters geen betekenis nie. Hulle het net betekenis wanneer hulle met ander letters gekombineer word. Karakters soos dié in Chinees werk anders. Hulle lyk soos tekeninge en stel dikwels voor wat hulle beteken. Wanneer ons skryf, kodeer ons ons gedagtes. Ons gebruik karakters om ons kennis aan te teken. Ons brein het geleer hoe om die alfabet te ontsyfer. Karakters word woorde, woorde word idees. So kan ’n teks duisende jare voortbestaan. En nog steeds verstaan word…