esperanto » ĉeĥa | 1 [unu] | Personoj

1 [jedna] Osoby

mi	já
mi kaj vi	já a ty
ambaŭ ni	my oba / my obě
li	on
li kaj ŝi	on a ona
ambaŭ ili	oni oba / ony obě
la viro	muž
la virino	žena
la infano	dítě
familio	rodina
mia familio	moje rodina
Mia familio estas ĉi-tie.	Moje rodina je tady.
Mi estas ĉi-tie.	Jsem tady.
Vi estas ĉi-tie.	Jsi tady.
Li estas ĉi-tie kaj ŝi estas ĉi-tie.	On je tady a ona je tady.
Ni estas ĉi-tie.	Jsme tady.
Vi estas ĉi-tie.	Jste tady.
Ili ĉiuj estas ĉi-tie.	Všichni jsou tady.

Alfabetoj

Per lingvoj ni povas interkompreniĝi. Ni diras al aliaj tion, kion ni pensas aŭ sentas. Tiun funkcion plenumas ankaŭ la skriboj. La plej multaj lingvoj havas skribon. La skriboj konsistas el signoj. Tiuj signoj povas diverse aspekti. Multaj skriboj konsistas el literoj. Tiujn skribojn oni nomas alfabetoj. Alfabeto estas ordigita kvanto de grafikaj signoj. Tiuj signoj estas ligitaj al vortoj laŭ difinitaj reguloj. Al ĉiu signo korespondas fiksita prononco. La termino alfabeto venas el la greka. La unuaj du literoj de ĝia alfabeto nomiĝas Alfa kaj Beta. En la historio estis multaj malsamaj alfabetoj. Jam antaŭ pli ol 3000 jaroj la homoj uzis skribajn signojn. La skribaj signoj antaŭe estis magiaj simboloj. Nur malmultaj homoj sciis ilian signifon. Pli malfrue la signoj perdis sian simbolan econ. La literoj hodiaŭ ne plu havas signifon. Nur per kombino kun aliaj literoj ili estigas sencon. La skriboj kiaj ekzemple la ĉina malsame funkcias. Ili similas al bildoj kaj ofte montras tion, kion ili signifas. Kiam ni skribas, ni kodas niajn pensojn. Ni uzas signojn por fiksi nian scion. Nia cerbo lernis malĉifri la alfabeton. Signoj iĝas vortoj, kaj vortoj ideoj. Tiele, teksto povas jarmilojn postvivi. Kaj ankoraŭ kompreniĝi...