esperanto » litova | 46 [kvardek ses] | En la diskoteko

46 [keturiasdešimt šeši] Diskotekoje

Ĉu tiu sidloko estas libera?	Ar ši vieta laisva / Ar čia laisva?
Ĉu mi rajtas sidi apud vi?	Ar galiu prie jūsų atsisėsti?
Bonvolu.	Prašau.
Kia vi trovas la muzikon?	Kaip jums patinka muzika?
Iom tro laŭta.	Truputį per garsiai.
Sed la bando tre bone muzikas.	Bet grupė groja labai gerai.
Ĉu vi ofte venas ĉi-tien?	Ar (jūs) čia dažnai lankotės?
Ne, unuafojas.	Ne, tai pirmas kartas.
Mi ankoraŭ neniam estis ĉi-tie.	(Aš) čia dar niekada nebuvau.
Ĉu vi ŝatus danci?	Ar (jūs) šokate? / Pašokime?
Eble poste.	Gal būt, vėliau.
Mi ne scipovas tre bone danci.	Aš nemoku gerai šokti.
Tre simplas.	Tai visai nesunku.
Mi montros al vi.	Aš jums parodysiu.
Ne, prefereble alifoje.	Ne, geriau kitą kartą.
Ĉu vi atendas iun?	Ar (jūs) ko nors laukiate?
Jes, mian koramikon.	Taip, (savo) draugo.
Li ja venas tie malantaŭe!	Štai ten jis ateina!

La lingvo de la bildoj

Laŭ germana proverbo, bildo pli multe diras ol mil vortoj. Tio signifas ke la bildojn oni pli rapide komprenas ol la parolojn. La bildoj ankaŭ povas pli bone transporti la sentojn. Oni tial uzas multajn bildojn en reklamoj. La bildoj kaj la paroloj malsame funkcias. Ili montras al ni plurajn aferojn paralele kaj efikas tutece. Tio signifas ke la tuta bildo havas difinitan efikon. Parolante oni ĝenerale uzas konsiderinde pli da vortoj. Sed la bildoj kaj la paroloj konsistigas tuton. Por priskribi bildon ni bezonas parolojn. Inverse multaj tekstoj bone kompreniĝas nur per bildoj. La rilaton inter bildo kaj parolo esploras la lingvistoj. Sed starigindas la demando ĉu bildoj estas ankaŭ propra lingvo. Kiam oni nur filmas ion, ni povas rigardi la bildojn. Sed la mesaĝo de la filmo ne estas konkreta. Se bildo devas funkcii kiel parolo, ĝi devas esti konkreta. Ju malpli ĝi montras, des pli klaras sia mesaĝo. Bonaj ekzemploj de tio estas la piktogramoj. La piktogramoj estas simplaj kaj unusencaj bildsignoj. Ili anstataŭas la parolan lingvon, ili do estas vida komunikado. La fummalpermesan piktogramon konas ĉiuj. Ĝi montras cigaredon trastrekitan. La bildoj pli kaj pli graviĝas pro la tutmondiĝo. Ankaŭ la lingvon de la bildoj oni devas lerni. Ĝi ne estas tutmonde komprenebla, kvankam multaj tion pensas. Ĉar nia kulturo influas nian komprenon de la bildoj. Tio, kion ni vidas, dependas de multaj malsamaj faktoroj. Do iuj homoj ne vidas cigaredon sed nur malhelajn liniojn.