فارسی » لهستانی | ‫87 [هشتاد و هفت]‬ | ‫زمان گذشته ی افعال معین 1‬

87 [osiemdziesiąt siedem] Czasowniki modalne w czasie przeszłym 1

‫ما باید به گلها آب می‌دادیم.‬	Musieliśmy / Musiałyśmy podlać kwiaty.
‫ما باید آپارتمان را تمیز می‌کردیم.‬	Musieliśmy / Musiałyśmy posprzątać mieszkanie.
‫ما باید ظرفها را می‌شستیم.‬	Musieliśmy / Musiałyśmy pozmywać naczynia.
‫آیا شما مجبور بودید صورت حساب را پرداخت کنید؟‬	Musieliście / Musiałyście zapłacić ten rachunek?
‫آیا شما مجبور بودید ورودی را پرداخت کنید؟‬	Musieliście / Musiałyście zapłacić za wstęp?
‫آیا شما مجبور بودید جریمه را پرداخت کنید؟‬	Musieliście / Musiałyście zapłacić karę?
‫کی باید خداحافظی می‌کرد؟‬	Kto musiał się pożegnać?
‫کی باید زود به خانه می‌رفت؟‬	Kto musiał wcześnie wrócić do domu?
‫کی باید با قطار می‌رفت؟‬	Kto musiał jechać pociągiem?
‫ما نمی‌خواستیم زیاد بمانیم.‬	Nie chcieliśmy / chciałyśmy zostać długo.
‫ما نمی‌خواستیم چیزی بنوشیم.‬	Nie chcieliśmy / chciałyśmy nic pić.
‫ما نمی‌خواستیم مزاحم بشویم.‬	Nie chcieliśmy / chciałyśmy przeszkadzać.
‫من فقط می‌خواستم تلفن کنم.‬	Chciałem / Chciałam właśnie zadzwonić.
‫من می‌خواستم تاکسی سفارش بدهم.‬	Chciałem / Chciałam zamówić taksówkę.
‫چون می‌خواستم به خانه بروم.‬	Chciałem / Chciałam jechać do domu.
‫من فکر کردم تو می‌خواستی به همسرت تلفن کنی.‬	Myślałem / Myślałam, że chciałeś zadzwonić do swojej żony.
‫من فکر کردم تو می‌خواستی به اطلاعات تلفن کنی.‬	Myślałem / Myślałam, że chciałeś / chciałaś zadzwonić do informacji.
‫من فکر کردم تو می‌خواستی پیتزا سفارش بدهی.‬	Myślałem / Myślałam, że chciałeś / chciałaś zamówić pizzę.

‫زبان چینی‬

‫زبان چینی بیشترین گویندگان را در سراسر جهان دارد.‬ ‫امّا، یک زبان چینی واحد وجود ندارد.‬ ‫چندین زبان چینی وجود دارد.‬ ‫همه آنها متعلق به خانواده زبان چینی- تبتی هستند.‬ ‫در مجموع حدود 1.3 میلیارد نفر به زبان چینی صحبت می کنند.‬ ‫اکثریت این افراد در جمهوری خلق چین و تایوان زندگی می کنند.‬ ‫در بسیاری از کشورها اقلیت های چینی زبان وجود دارند.‬ ‫بزرگترین زبان چینی که به آن صحبت می شود، زبان چینی عالی است.‬ ‫زبان عالی معیار نیز ماندارین نامیده می شود.‬ ‫ماندارین، زبان رسمی جمهوری خلق چین است.‬ ‫سایر زبان های چینی اغلب لهجه نامیده می شود.‬ ‫در تایوان و سنگاپور نیز به زبان ماندارین سخن گفته می شود.‬ ‫ماندارین زبان مادری 850 میلیون نفر است.‬ ‫امّا، تقریبا برای همه مردم چینی زبان قابل درک است.‬ ‫به همین دلیل، گویندهان لهجه های مختلف هم از آن برای برقراری ارتباط استفاده می کنند.‬ ‫تمام مردم چین از یک خط مشترک برای نوشتن استفاده می کنند.‬ ‫شکل نوشته چینی 4،000 تا 5،000 سال قدمت دارد.‬ ‫به این ترتیب، چین دارای طولانی ترین سنت ادبی است.‬ ‫دیگر فرهنگ های آسیایی، شکل نوشته چینی را اقتباس کرده اند.‬ ‫حروف چینی سخت تر از سیستم های الفبایی هستند.‬ ‫امّا، مکالمه چینی آنچنان پیچیده نیست.‬ ‫دستور زبان آن را می توان به آسانی آموخت.‬ ‫بنابراین، زبان آموزان می توانند خیلی سریع پیشرفت خوبی اداشته باشند.‬ ‫و اغلب مردم مایلند زبان چینی را یاد بگیرند!‬ ‫این زبان به طور فزاینده ای به عنوان یک زبان خارجی، قابل قبول است.‬ ‫در حال حاضر، زبان چینی در همه جا تدریس می شود.‬ ‫جرأت خود یادگیری را داشته باشید!‬ ‫چینی زبان آینده خواهد بود ...‬