Shqip » Norvegjisht - Nynorsk | 71 [shtatёdhjetёenjё] | tё duash diçka

71 [syttiein] ville noko 2

Çfarё doni?	Kva vil de?
A doni tё luani futboll?	Vil de spele fotball?
A doni tё vizitoni shokёt?	Vil de besøkje vener?
dua	ville
Nuk dua tё vij vonё.	Eg vil ikkje kome for seint.
Unё nuk dua tё shkoj atje.	Eg vil ikkje gå dit.
Dua tё shkoj nё shtёpi.	Eg vil gå heim.
Dua tё rri nё shtёpi.	Eg vil bli heime.
Dua tё rri vetёm.	Eg vil vere åleine.
Do tё rrish kёtu?	Vil du bli her?
Do tё hash kёtu?	Vil du ete her?
A do tё flesh kёtu?	Vil du sove her?
A doni tё niseni nesёr?	Vil du køyre i morgon?
A do tё rrini deri nesёr?	Vil du bli til i morgon?
Doni ta paguani llogarinё nesër?	Vil du betale rekninga i morgon?
A doni tё shkoni nё disko?	Vil de på diskotek?
A do tё shkoni nё kinema?	Vil de på kino?
A do shkoni nё kafe?	Vil de på kafe?

Si truri mëson fjalë të reja

Kur mësojmë fjalorin, truri ynë ruan përmbajtje të reja. Të mësuarit funksionon vetëm përmes përsëritjes së përhershme. Sesa mirë truri ynë ruan fjalët varet nga disa faktorë. Më i rëndësishmi prej tyre është përsëritja e rregullt e fjalorit. Vetëm fjalët që lexojmë ose shkruajmë shpesh, regjistrohen. Mund të thuhet se këto fjalë arkivohen si imazhe. Ky parim i të mësuarit vlen edhe për majmunët. Majmunët mund të mësojnë të “lexojnë” fjalë nëse i shohin ato mjaft shpesh. Megjithëse nuk i kuptojnë fjalët, ato i njohin prej formës së tyre. Për të folur një gjuhë rrjedhshëm, na duhen shumë fjalë. Për këtë, fjalori duhet të jetë i organizuar mirë. Pasi kujtesa jonë funksionon si një arkiv. Për të gjetur një fjalë shpejt, duhet të dijë se ku të kërkojë. Prandaj është më mirë që fjalët të mësohen në një kontekst të caktuar. Kështu që memoria të mund të hapë gjithmonë dosjen e duhur. Por ne mund të harrojmë edhe atë që e kemi mësuar shumë mirë. Njohuritë migrojnë nga memoria aktive tek ajo pasive. Duke harruar ne lirojmë veten nga dije që nuk na nevojiten. Kështu truri ynë krijon hapësirë për gjëra të reja dhe më të rëndësishme. Prandaj është e rëndësishme që të aktivizojmë njohuritë tona rregullisht. Ajo çka ndodhet në memorien pasive nuk ka humbur përgjithmonë. Kur ne shohim një fjalë që e kemi harruar, na kujtohet sërish. Çfarë është mësuar njëherë, mësohet më shpejt herën e dyte. Kush dëshiron të zgjerojë fjalorin, duhet të zgjerojë edhe hobet. Secili nga ne ka interesa të veçanta. Kjo është arsyeja pse ne kryesisht merremi me të njëjtat gjëra. Sidoqoftë, një gjuhë përbëhet nga shumë fusha të ndryshme fjalish. Kush është i të interesuar për politikë, duhet të lexojë edhe gazeta sportive!