Türkçe » Estonca | 65 [altmış beş] | Olumsuz yanıt 2

65 [kuuskümmend viis] Eitamine 2

Yüzük pahalı mı?	Kas see sõrmus on kallis?
Hayır, sadece 100 Avro.	Ei, see maksab ainult sada eurot.
Ama bende sadece elli var.	Kuid mul on ainult viiskümmend.
Hazır mısın?	Oled sa juba valmis?
Hayır, henüz değil.	Ei, veel mitte.
Ama hemen hazır olurum.	Aga kohe olen valmis.
Daha çorba istermisin?	Soovid sa veel suppi?
Hayır, istemem.	Ei, ma ei taha rohkem.
Ama bir dondurma daha isterim.	Aga veel üht jäätist.
Uzun zamandır mı burada oturuyorsun?	Elad sa juba kaua siin?
Hayır, bir aydır.	Ei, alles esimest kuud.
Ama şimdiden birçok insan tanıyorum.	Kuid ma tunnen juba palju inimesi.
Yarın eve gidecek misin?	Sõidad sa homme koju?
Hayır, ancak hafta sonunda.	Ei, alles nädalavahetusel.
Ama daha Pazar günü döneceğim.	Aga ma tulen juba pühapäeval tagasi.
Kızın yetişkin mi?	Kas su tütar on juba täiskasvanud?
Hayır, daha on yedisinde.	Ei, ta on alles seitseteist.
Ama şimdiden erkek arkadaşı var.	Aga tal on juba poiss-sõber.

Genetik mutasyon konuşmayı mümkün kılar

Dünyada tüm canlı varlıklar arasında sadece insan konuşabilmektedir. Bu da hayvan ve bitkilerden farklı olduklarını gösterir. Elbette hayvanlar ve bitkiler de kendi aralarında iletişim kurmaktadırlar. Ama karmaşık bir hece diline sahip değillerdir. Peki, insan neden konuşabiliyor? Konuşabilmek için belirli organik özelliklere ihtiyaç duyulur. Bu tür özellikler sadece insanlarda vardır. Ama bu özelliği geliştirmiş olması açık ve net ortada değildir. Evrim tarihinde hiçbir şey nedensiz gerçekleşmemiştir. İnsanlar herhangi bir zaman sonra konuşmaya başlamışlardır. Bunun tam olarak ne zaman olduğu daha bilinmemektedir. Öyle bir şey olmuş olmalı ki, insanlığa dili vermiş olmalı. Araştırmacıların tahmini buna bir genetik mutasyon sebep olmasıdır. Antropologlar değişik canlı varlıkların genomlarını incelediler. Burada belirli bir genin dili etkilediği bilinmektedir. Bu genin zarar görmüş olan insanlarda, dil ile sorunlar görülmektedir. Bu insanlar kendilerini iyi ifade edememekle birlikte kelimeleri de daha zor anlarlar. Tam bu gen insanlarda, maymunlarda ve farelerde araştırıldı. İnsanlarda ve şempanzelerde benzerlikler görülmüştür. Sadece iki ufak farklılık kendini belli etmiştir. Bu farklılıklar da ama kendilerini beyinlerinde göstermektedirler. Başka genlerle birlikte belirli beyin aktivitelerini etkilemektedirler. Bundan dolayı insanlar konuşabilmektedir, ama maymunlar konuşamamaktadırlar. İnsan dilinin bulmacası bunun sayesinde yine de çözülmüş değildir. Çünkü sadece bir gen mutasyonu konuşabilmek için yeterli değildir. Araştırmacılar böylece insanın gen şeklini farelere aşıladılar. Bundan dolayı konuşamıyorlardı… Çıkardıkları seslerin ama tonu farklıydı!