Afrikaans » Estnies | 71 [een en sewentig] | iets wil

71 [seitsekümmend üks] midagi tahtma

Wat wil julle doen?	Mida te tahate?
Wil julle sokker speel?	Tahate te jalgpalli mängida?
Wil julle vriende besoek?	Tahate te sõpru külastada?
wil	tahtma
Ek wil nie laat kom nie.	Ma ei taha hiljaks jääda.
Ek wil nie daarheen gaan nie.	Ma ei taha sinna minna.
Ek wil huis toe gaan.	Ma tahan koju minna.
Ek wil by die huis / tuis bly.	Ma tahan koju jääda.
Ek wil alleen wees.	Ma tahan üksi olla.
Wil jy hier bly?	Tahad sa siia jääda?
Wil jy hier eet?	Tahad sa siin süüa?
Wil jy hier slaap?	Tahad sa siin magada?
Wil u môre vertrek?	Tahate te homme ära sõita?
Wil u tot môre bly?	Tahate te homseni jääda?
Wil u die rekening eers môre betaal?	Tahate te arve alles homme maksta?
Wil julle na die disko toe gaan?	Tahate te diskole minna?
Wil julle na die bioskoop toe gaan?	Tahate te kinno?
Wil julle na die koffiewinkel toe gaan?	Tahate te kohvikusse?

Hoe die brein nuwe woorde leer

Wanneer ons nuwe woordeskat leer, stoor ons brein nuwe inhoud. Leer werk egter net deur voortdurende herhaling. Hoe goed ons brein woorde stoor, hang van verskeie faktore af. Die belangrikste is egter dat ons die woordeskat gereeld herhaal. Slegs woorde wat ons dikwels lees of skryf, word gestoor. ’n Mens kan sê die woorde word soos ’n foto bewaar. Dié beginsel van leer geld ook vir ape. Ape kon woorde leer “lees” as hulle dit gereeld genoeg sien. Hoewel hulle nie die woorde verstaan nie, herken hulle dit aan die vorm. Om ’n taal vlot te praat, het ons baie woorde nodig. Daarvoor moet die woorde goed georganiseer word. Want ons geheue werk soos ’n argief. Om ’n woord vinnig te kry, moet dit weet waar om te soek. Daarom is dit beter om woorde in ’n bepaalde verband te leer. Dan kan ons brein altyd die regte “lêer” oopmaak. Maar selfs wat ons goed geleer het, kan vergeet word. Dan skuif die kennis van die aktiewe na die passiewe geheue oor. Wanneer ons vergeet, bevry ons onsself van kennis wat ons nie nodig het nie. So maak ons brein plek vir nuwe en belangriker dinge. Daarom is dit belangrik om ons kennis gereeld te aktiveer. Maar wat in die passiewe geheue is, is nie vir altyd verlore nie. Wanneer ons ’n vergete woord sien, onthou ons dit weer. Wat ons voorheen geleer het, leer ons die tweede keer vinniger. Wie sy woordeskat wil uitbrei, moet ook sy stokperdjies uitbrei. Want ons het almal bepaalde belangstellings. Daarom bly ons gewoonlik met dieselfde dinge besig. Maar ’n taal bestaan uit verskillende semantiese velde. Iemand wat in politiek belangstel, moet ook soms die sportblaaie lees!