Afrikaans » Kannada | 68 [agt en sestig] | groot – klein

೬೮ [ಅರವತ್ತೆಂಟು] ದೊಡ್ಡ – ಚಿಕ್ಕ

68 [Aravatteṇṭu] doḍḍa – cikka.

groot en klein	ದೊಡ್ಡದು ಮತ್ತು ಚಿಕ್ಕದು.; Doḍḍadu mattu cikkadu.
Die olifant is groot.	ಆನೆ ದೊಡ್ಡದು.; Āne doḍḍadu.
Die muis is klein.	ಇಲಿ ಚಿಕ್ಕದು.; Ili cikkadu.
donker en helder	ಕತ್ತಲೆ ಮತ್ತು ಬೆಳಕು.; Kattale mattu beḷaku.
Die nag is donker.	ರಾತ್ರಿ ಕತ್ತಲೆಯಾಗಿರುತ್ತದೆ; Rātri kattaleyāgiruttade
Die dag is helder.	ಬೆಳಗ್ಗೆ ಬೆಳಕಾಗಿರುತ್ತದೆ.; beḷagge beḷakāgiruttade.
oud en jonk	ಹಿರಿಯ - ಕಿರಿಯ (ಎಳೆಯ); Hiriya - kiriya (eḷeya)
Ons oupa is baie oud.	ನಮ್ಮ ತಾತನವರಿಗೆ ಈಗ ತುಂಬಾ ವಯಸ್ಸಾಗಿದೆ.; nam'ma tātanavarige īga tumbā vayas'sāgide.
70 jaar gelede was hy nog jonk.	ಎಪ್ಪತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ಮುಂಚೆ ಅವರು ಕಿರಿಯರಾಗಿದ್ದರು.; Eppattu varṣagaḷa mun̄ce avaru kiriyarāgiddaru.
mooi en lelik	ಸುಂದರ – ಮತ್ತು ವಿಕಾರ (ಕುರೂಪ); Sundara – mattu vikāra (kurūpa)
Die vlinder is mooi.	ಚಿಟ್ಟೆ ಸುಂದರವಾಗಿದೆ.; ciṭṭe sundaravāgide.
Die spinnekop is lelik.	ಜೇಡ ವಿಕಾರವಾಗಿದೆ.; Jēḍa vikāravāgide.
Dik / vet en dun	ದಪ್ಪ ಮತ್ತು ಸಣ್ಣ.; Dappa mattu saṇṇa.
’n Vrou van 100kg is dik / vet.	ನೂರು ಕಿಲೊ ತೂಕದ ಹೆಂಗಸು ದಪ್ಪ.; Nūru kilo tūkada heṅgasu dappa.
’n Man van 50kg is dun.	ಐವತ್ತು ಕಿಲೊ ತೂಕದ ಗಂಡಸು ಸಣ್ಣ.; Aivattu kilo tūkada gaṇḍasu saṇṇa.
duur en goedkoop	ದುಬಾರಿ ಮತ್ತು ಅಗ್ಗ.; Dubāri mattu agga.
Die motor is duur.	ಈ ಕಾರ್ ದುಬಾರಿ.; Ī kār dubāri.
Die koerant is goedkoop.	ಈ ದಿನಪತ್ರಿಕೆ ಅಗ್ಗ.; Ī dinapatrike agga.

Twee tale = twee spraaksentrums!

Dis nie vir ons brein om ’t ewe wanneer ons ’n taal leer nie. Omdat dit verskillende stoorplekke vir verskillende tale het. Die tale wat ons leer, word nie almal saam gestoor nie. Tale wat ons as volwassenes leer, het hul eie stoorplek. Dit beteken die brein verwerk die nuwe reëls op ’n ander plek. Hulle word nie saam met die moedertaal gestoor nie. Mense wat aan die ander kant tweetalig grootword, gebruik net een deel van die brein. Talle studies het dié gevolgtrekking gemaak. Neurowetenskaplikes het verskeie proefkonyne ondersoek. Die proefkonyne het twee tale vlot gepraat. Een deel van die toetsgroep het egter met albei tale grootgeword. Die ander deel het die tweede taal later in hul lewe geleer. Navorsers kon die breinaktiwiteit tydens die taaltoetse meet. So kon hulle sien watter dele van die brein tydens die toetse gewerk het. En hulle het gesien dat “laat” leerders twee spraaksentrums het! Navorsers het reeds lank vermoed dis so. Mense met breinbeserings het verskillende simptome. So kan breinskade tot spraakprobleme lei. Mense wat aangetas is, kan nie woorde so goed uitspreek of verstaan nie. Maar tweetalige slagoffers het soms ongewone simptome. Hul spraakprobleme affekteer nie albei tale nie. As slegs een deel van die brein beseer is, kan die ander een nog werk. Dan praat die pasiënte een taal beter as die ander. Die twee tale word ook teen ’n verskillende pas weer geleer. Dit bewys dat albei tale nie op dieselfde plek gestoor word nie. Omdat hulle nie tegelyk geleer is nie, vorm hulle twee sentrums. Dis nog onbekend hoe die brein verskeie tale beheer. Maar nuwe bevindings kan tot nuwe leerstrategieë leer.