Afrikaans » Turks | 18 [agttien] | Huis skoonmaak

18 [on sekiz] Ev temizliği

Vandag is Saterdag.	Bugün Cumartesi.
Vandag het ons tyd.	Bugün vaktimiz var.
Vandag maak ons huis skoon.	Bugün evi temizleyeceğiz.
Ek maak die badkamer skoon.	Ben banyoyu temizliyorum.
My man was die kar.	Kocam arabayı yıkıyor.
Die kinders maak die fietse skoon.	Çocuklar bisikletleri temizliyor.
Ouma gee die blomme water.	Büyükanne çiçekleri suluyor.
Die kinders maak die kinderkamer skoon.	Çocuklar çocuk odasını topluyor.
My man ruim sy lessenaar op.	Kocam çalışma masasını topluyor.
Ek sit die wasgoed in die wasmasjien.	Ben çamaşırları çamaşır makinesine dolduruyorum.
Ek hang die wasgoed op.	Çamaşırları asıyorum.
Ek stryk die klere.	Çamaşırları ütülüyorum.
Die venster is vuil.	Camlar kirli.
Die vloer is vuil.	Yerler kirli.
Die skottelgoed is vuil.	Mutfak takımı kirli.
Wie was die vensters?	Camları kim temizliyor?
Wie stofsuig?	Kim süpürüyor?
Wie was die skottelgoed?	Tabakları kim yıkıyor?

Moedertaal? Vadertaal!

By wie, dink jy, het jy as kind jou taal geleer? Jy sal sekerlik sê by jou ma! Die meeste mense in die wêreld dink so. Die uitdrukking “moedertaal” bestaan in byna alle nasies. Die Engelse en die Chinese ken dit. Miskien omdat ma’s meer tyd met hul kinders bestee. Maar onlangse studies het ander resultate opgelewer. Hulle bewys ons taal is meestal die taal van ons pa’s. Navorsers het die genetiese materiaal en tale van gemengde stamme ondersoek. In sulke stamme kom die ouers uit verskillende kulture. Die stamme het duisende jare gelede ontstaan. Die rede daarvoor was groot migrasiebewegings. Die gemengde stamme se genetiese materiaal is geneties ontleed. Toe is dit met die stam se taal vergelyk. Die meeste stamme praat die taal van hul manlike voorsate. Dit beteken die land se taal kom van die Y-chromosoom. Mans het dus hul taal na vreemde lande saamgebring. En die vroue daar het dan die nuwe taal van die mans aangeneem. Maar selfs vandag nog het pa’s ’n groot invloed op ons taal. Want terwyl hulle leer, is babas op die taal van hul pa ingestel. Pa’s praat aansienlik minder met hul kinders. Die manlike sinstruktuur is ook eenvoudiger as die vroulike. So is die pa se taal meer geskik vir babas. Dit oorweldig hulle nie en is gevolglik makliker om te leer praat. Dit is hoekom kinders eerder “Pappa” as “Mamma” probeer naboots wanneer hulle praat. Later vorm die ma se woordeskat egter die kind se taal. So beïnvloed ma’s sowel as pa’s ons taal. Dit behoort dus ouertaal genoem te word!