esperanto » latva | 79 [sepdek naŭ] | Adjektivoj 2

79 [septiņdesmit deviņi] Īpašības vārdi 2

Mi surhavas bluan robon.	Man mugurā ir zila kleita.
Mi surhavas ruĝan robon.	Man mugurā ir sarkana kleita.
Mi surhavas verdan robon.	Man mugurā ir zaļa kleita.
Mi aĉetas nigran sakon.	Es pērku melnu somu.
Mi aĉetas brunan sakon.	Es pērku brūnu somu.
Mi aĉetas blankan sakon.	Es pērku baltu somu.
Mi bezonas novan aŭton.	Man vajag jaunu mašīnu.
Mi bezonas rapidan aŭton.	Man vajag ātru mašīnu.
Mi bezonas komfortan aŭton.	Man vajag ērtu mašīnu.
Supre loĝas maljuna virino.	Tur augšā dzīvo veca sieviete.
Supre loĝas dika virino.	Tur augšā dzīvo resna sieviete.
Malsupre loĝas scivolema virino.	Tur lejā dzīvo ziņkārīga sieviete.
Niaj gastoj estis simpatiaj homoj.	Mūsu viesi bija jauki ļaudis.
Niaj gastoj estis ĝentilaj homoj.	Mūsu viesi bija pieklājīgi ļaudis.
Niaj gastoj estis interesaj homoj.	Mūsu viesi bija interesanti ļaudis.
Mi havas amindajn infanojn.	Man ir mīļi bērni.
Sed la najbaroj havas impertinentajn infanojn.	Bet kaimiņiem ir nekaunīgi bērni.
Ĉu viaj infanoj estas afablaj?	Vai Jūsu bērni ir rātni?

Kiel la infanoj lernas korekte paroli

Ekde sia naskiĝo la homo komunikas kun aliuloj. La beboj krias kiam ili volas ion. Kelkmonataĝe ili jam kapablas diri simplajn vortojn. Ĉirkaŭdujaraĝe ili parolas per trivortaj frazoj. Ne influeblas la momento kiam la infanoj komencas paroli. Sed influeblas kiel bone la infanoj lernas sian gepatran lingvon! Oni tamen devas tiucele atenti kelkajn aferojn. Precipe gravas ke la infano ĉiam estu motivita. Ĝi devas ekkompreni ke ĝi parolante ion atingas. La beboj ĝojas ricevi rideton kiel pozitivan reagon. La pli aĝaj infanoj serĉas la dialogon kun sia ĉirkaŭaĵo. Ili modeligas la lingvon de la apudaj homoj. Tial gravas la lingva nivelo de la gepatroj kaj edukantoj. La infanoj devas ankaŭ lerni ke la lingvo estas valora! Sed ili tiuokaze ĉiam amuziĝu. Laŭte legi al infanoj montras al ili kiel ekscita lingvo povas esti. La gepatroj ankaŭ havu aktivaĵojn kun sia infano kiel eble plej ofte. Kiam infano multon travivas, ĝi volas paroli pri tio. Dulingve kreskantaj infanoj bezonas fiksitajn regulojn. Ili devas scii, kiu lingvo parolendas kun kiu. Ilia cerbo tiel povas lerni kiel diferencigi ambaŭ lingvojn. Kiam la infanoj enlernejiĝas, ilia lingvo modifiĝas. Ili lernas novan ordinaran lingvon. Tiam gravas ke la gepatroj atentu la parolmanieron de sia infano. Esploroj montras ke la unua lingvo porĉiame markas la cerbon. Tio, kion ni infanaĝe lernas, akompanas nin la tutan vivon. Kiu sian gepatran lingvon infanaĝe bone lernas, tiu poste profitas el tio. Li pli rapide kaj pli bone lernas novajn aferojn, ne nur fremdajn lingvojn…