Nederlands » Albanees | 58 [achtenvijftig] | Lichaamsdelen

58 [pesёdhjetёetetё] Pjesёt e trupit

Ik ben een man aan het tekenen.	Po vizatoj njё burrё.
Eerst het hoofd.	Nё fillim kokёn.
De man draagt een hoed.	Burri mban njё kapele.
Je kan zijn haar niet zien.	Nuk i duken flokёt.
Je kan ook zijn oren niet zien.	Nuk i duken edhe veshёt.
Je kan ook zijn rug niet zien.	Edhe kurrizi nuk i duket.
Ik ben de ogen en de mond aan het tekenen.	Unё po i vizatoj sytё dhe gojёn.
De man danst en lacht.	Burri kёrcen dhe qesh.
De man heeft een lange neus.	Burri ka njё hundё tё gjatё.
Hij draagt een stok in zijn handen.	Ai mban njё shkop nё duar.
Hij draagt ook een sjaal om zijn nek.	Ai mban dhe njё shall nё qafё.
Het is winter en het is koud.	Ёshtё dimёr dhe ftohtё.
De armen zijn gespierd.	Krahёt i ka tё fuqishёm.
De benen zijn ook gespierd.	Edhe kёmbёt i ka tё fuqishme.
De man is van sneeuw.	Burri ёshtё prej bore.
Hij draagt geen broek en geen jas.	Ai nuk ka veshur pantallona dhe pallto.
Maar de man bevriest niet.	Por burri nuk ka ftohtё.
Hij is een sneeuwman.	Ai ёshtё njё njeri prej bore.

Is er een universele grammatica?

Als we een taal gaan leren, dan leren we ook de grammatica. Bij kinderen die hun moedertaal leren, gebeurt dit automatisch. Ze realiseren zich niet dat hun hersenen veel verschillende regels leren. Toch gaan ze vanaf het begin hun eigen taal leren. Omdat er vele talen bestaan, is er ook veel grammatica. Maar bestaat er ook een universele grammatica? Deze vraag houdt de wetenschap al een geruime tijd bezig. Nieuwe onderzoeken zouden hier een antwoord op kunnen geven. Maar hersenonderzoekers hebben een interessante ontdekking opgedaan. Ze hebben proefpersonen de grammaticaregels laten leren. Deze proefpersonen waren taalstudenten. Ze hebben Japans of Italiaans geleerd. De helft van de grammatica regels waren verzonnen. Maar de proefpersonen wisten dat niet. Nadat ze klaar waren met het leren werden de zinnen aan de leerlingen gepresenteerd. De proefpersonen moesten beoordelen of de zinnen correct waren. Terwijl ze hun opdracht gingen oplossen, werden hun hersenen geanalyseerd. Dat wil zeggen dat de onderzoekers de activiteit van de hersenen hebben gemeten. Zo konden ze controleren hoe de hersenen op de zinnen gingen reageren. En het lijkt alsof onze hersenen de grammatica herkent! Bij de verwerking van de taal zijn specifieke hersengebieden actief. Hiertoe behoort ook het gebied van Broca. Het bevindt zich in de linker cerebrale. Toen de studenten de echte regels gingen verwerken, was deze zeer actief. Bij de verzonnen regels nam de activiteit echter aanzienlijk af. Het zou ook kunnen zijn dat alle grammatica dezelfde achtergrond hebben. Ze zouden dan allemaal dezelfde principes volgen. En deze principes waren ons al aangeboren ...