polski » łotewski | 18 [osiemnaście] | Sprzątanie domu

18 [astoņpadsmit] Mājas uzkopšana

Dzisiaj jest sobota.	Šodien ir sestdiena.
Dzisiaj mamy czas.	Šodien mums ir laiks.
Dzisiaj sprzątamy mieszkanie.	Šodien mēs uzkopjam dzīvokli.
(Ja) Sprzątam łazienkę.	Es uzkopju vannas istabu.
Mój mąż myje samochód.	Mans vīrs mazgā mašīnu.
Dzieci czyszczą rowery.	Bērni tīra divriteņus.
Babcia podlewa kwiaty.	Vecmāmiņa aplej puķes.
Dzieci sprzątają pokój dziecięcy.	Bērni uzkopj bērnu istabu.
Mój mąż robi porządek na swoim biurku.	Mans vīrs sakārto savu rakstāmgaldu.
(Ja) Wkładam pranie do pralki.	Es salieku veļu veļas mašīnā.
(Ja) Wieszam pranie.	Es izkaru veļu.
(Ja) Prasuję pranie.	Es gludinu veļu.
Okna są brudne.	Logi ir netīri.
Podłoga jest brudna.	Grīda ir netīra.
Naczynia są brudne.	Trauki ir netīri.
Kto umyje okna?	Kas nospodrinās logus?
Kto odkurzy?	Kas izsūks putekļus?
Kto pozmywa naczynia?	Kas nomazgās traukus?

Język matczyny? Język ojczysty!

Od kogo uczyłeś się jako dziecko swojego języka? Na pewno odpowiesz: od mamy! Tak myśli większość ludzi na świecie. Pojęcie języka matczynego istnieje prawie we wszystkich krajach. Znają je zarówno Anglicy, jak i Chińczycy. Może dlatego, że matki spędzają więcej czasu z dziećmi. Nowe badania dochodzą jednak do innych wniosków. Pokazują, że nasz język to język naszych ojców. Naukowcy badali genom i języki narodów mieszanych. W tych krajach rodzice pochodzili z różnych kultur. Narody te powstały przed tysiącami lat. Przyczyną tego były duże ruchy migracyjne. Zespół cech dziedzicznych tych narodów został poddany analizie genetycznej. Następnie został porównany z językiem narodu. Większość narodów mówi językiem swoich męskich przodków. Oznacza to, że językiem kraju jest ten, który należy do chromosomu Y. Mężczyźni zabrali zatem swój język do obcych krajów. A tam kobiety przejęły nowy język mężczyzn. Ale również dzisiaj ojcowie mają jeszcze duży wpływ na nasz język. Małe dzieci przy uczeniu zorientowane są bowiem na język swoich ojców. Ojcowie rozmawiają o wiele mniej ze swoimi dziećmi. Męska składnia jest też prostsza od żeńskiej. Przez to język ojców jest bardziej odpowiedni dla dziecka. Nie przeciąża ich i jest łatwiejszy do nauki. Dlatego w mówieniu dzieci chętniej naśladują ojców niż mamy. Później jednak język dziecka kształtuje słownictwo matki. W ten sposób na nasz język ma wpływ zarówno mama, jak i tata. Musiałby się więc nazywać językiem rodzicielskim!