polski » norweski - Nynorsk | 81 [osiemdziesiąt jeden] | Przeszłość 1

81 [åttiein] Fortid 1

pisać	skrive
On pisał list.	Han skreiv eit brev.
A ona pisała kartkę.	Og ho skreiv eit kort.
czytać	lese
On czytał kolorowe czasopismo.	Eg las eit magasin.
A ona czytała książkę.	Og ho las ei bok.
wziąć	ta
On wziął papierosa.	Han tok ein sigarett.
Ona wzięła kostkę czekolady.	Ho tok eit stykke sjokoladekake.
On był niewierny, ale ona była wierna.	Han var utru, men ho var trufast.
On był leniwy, ale ona była pracowita.	Han var lat, men ho var flittig.
On był biedny, ale ona była bogata.	Han var fattig, men ho var rik.
On nie miał pieniędzy, lecz długi.	Han hadde ingen pengar, berre gjeld.
On nie miał szczęścia, lecz pecha.	Han hadde ikkje flaks, berre uflaks.
On nie miał sukcesów, lecz niepowodzenia.	Han lukkast ikkje, han berre mislukkast.
On nie był zadowolony, lecz niezadowolony.	Han var ikkje fornøgd, men misfornøgd.
On nie był szczęśliwy, lecz nieszczęśliwy.	Han var ikkje lukkeleg, men ulukkeleg.
On nie był sympatyczny, lecz niesympatyczny.	Han var ikkje sympatisk, men usympatisk.

Historia językoznawstwa

Języki fascynowały ludzi już od dawna. Dlatego historia językoznawstwa jest bardzo długa. Językoznawstwo to systematyczne zajmowanie się językiem. Już tysiące lat temu ludzie zastanawiali się nad językiem. Różne kultury rozwinęły przy tym różne systemy. W ten sposób powstały różne opisy języków. Dzisiejsza nauka o języku bazuje przede wszystkim na teoriach antycznych. Szczególnie w Grecji utworzono wiele tradycji. Najstarsze znane dzieło o języku pochodzi jednak z Indii. Zostało napisane ok 3 000 lat temu przez gramatyka Sakatayana. W starożytności językami zajmowali się filozofowie jak Platon. Później ich teorie rozwijali rzymscy autorzy. Również Arabowie rozwinęli w VIII w. własne tradycje. Ich dzieła zawierają już dokładne opisy języka arabskiego. W erze nowożytnej chciano przede wszystkim zbadać, skąd pochodzi język. Naukowcy interesowali się szczególnie historią języka. W XVIII w. rozpoczęto porównywanie języków ze sobą. W ten sposób starano się zrozumieć, jak języki rozwijają się. Później koncentrowano się na językach jako systemie. Pytanie, jak funkcjonują języki, jest w centrum zainteresowania. Dzisiaj w obszarze językoznawstwa istnieje wiele kierunków. Od lat 50- tych rozwinęło się wiele nowych dyscyplin. Wpływają na nie częściowo inne nauki. Przykładem jest psycholingwistyka lub komunikacja międzykulturowa. Nowsze kierunki językoznawstwa są bardzo wyspecjalizowane. Przykładem tego jest lingwistyka feministyczna. Historia językoznawstwa idzie więc dalej… Jak długo będą istniały języki, tak długo człowiek będzie nad nimi myślał!