polski » portugalski BR | 18 [osiemnaście] | Sprzątanie domu

18 [dezoito] Limpeza da casa

Dzisiaj jest sobota.	Hoje é sábado.
Dzisiaj mamy czas.	Hoje temos tempo.
Dzisiaj sprzątamy mieszkanie.	Hoje vamos limpar a casa.
(Ja) Sprzątam łazienkę.	Eu limpo o banheiro.
Mój mąż myje samochód.	O meu marido lava o carro.
Dzieci czyszczą rowery.	As crianças lavam as bicicletas.
Babcia podlewa kwiaty.	A avó rega as flores.
Dzieci sprzątają pokój dziecięcy.	As crianças arrumam o quarto das crianças.
Mój mąż robi porządek na swoim biurku.	O meu marido arruma o seu escritório.
(Ja) Wkładam pranie do pralki.	Eu ponho a roupa na máquina de lavar.
(Ja) Wieszam pranie.	Eu estendo a roupa.
(Ja) Prasuję pranie.	Eu passo a roupa.
Okna są brudne.	As janelas estão sujas.
Podłoga jest brudna.	O chão está sujo.
Naczynia są brudne.	A louça está suja.
Kto umyje okna	Quem limpa os vidros?
Kto odkurzy	Quem aspira?
Kto pozmywa naczynia	Quem lava a louça?

Język matczyny? Język ojczysty!

Od kogo uczyłeś się jako dziecko swojego języka? Na pewno odpowiesz: od mamy! Tak myśli większość ludzi na świecie. Pojęcie języka matczynego istnieje prawie we wszystkich krajach. Znają je zarówno Anglicy, jak i Chińczycy. Może dlatego, że matki spędzają więcej czasu z dziećmi. Nowe badania dochodzą jednak do innych wniosków. Pokazują, że nasz język to język naszych ojców. Naukowcy badali genom i języki narodów mieszanych. W tych krajach rodzice pochodzili z różnych kultur. Narody te powstały przed tysiącami lat. Przyczyną tego były duże ruchy migracyjne. Zespół cech dziedzicznych tych narodów został poddany analizie genetycznej. Następnie został porównany z językiem narodu. Większość narodów mówi językiem swoich męskich przodków. Oznacza to, że językiem kraju jest ten, który należy do chromosomu Y. Mężczyźni zabrali zatem swój język do obcych krajów. A tam kobiety przejęły nowy język mężczyzn. Ale również dzisiaj ojcowie mają jeszcze duży wpływ na nasz język. Małe dzieci przy uczeniu zorientowane są bowiem na język swoich ojców. Ojcowie rozmawiają o wiele mniej ze swoimi dziećmi. Męska składnia jest też prostsza od żeńskiej. Przez to język ojców jest bardziej odpowiedni dla dziecka. Nie przeciąża ich i jest łatwiejszy do nauki. Dlatego w mówieniu dzieci chętniej naśladują ojców niż mamy. Później jednak język dziecka kształtuje słownictwo matki. W ten sposób na nasz język ma wpływ zarówno mama, jak i tata. Musiałby się więc nazywać językiem rodzicielskim!