polski » rumuński | 18 [osiemnaście] | Sprzątanie domu

18 [optsprezece] Curăţenia în casă

Dzisiaj jest sobota.	Astăzi este sâmbătă.
Dzisiaj mamy czas.	Astăzi avem timp.
Dzisiaj sprzątamy mieszkanie.	Astăzi curăţăm locuinţa.
(Ja) Sprzątam łazienkę.	Eu curăţ baia.
Mój mąż myje samochód.	Soţul meu spală maşina.
Dzieci czyszczą rowery.	Copiii curăţă bicicletele.
Babcia podlewa kwiaty.	Bunica udă florile.
Dzieci sprzątają pokój dziecięcy.	Copiii strâng în camera copiilor.
Mój mąż robi porządek na swoim biurku.	Soţul meu îşi strânge pe birou.
(Ja) Wkładam pranie do pralki.	Eu bag rufele în maşina de spălat.
(Ja) Wieszam pranie.	Eu întind rufele.
(Ja) Prasuję pranie.	Eu calc rufele.
Okna są brudne.	Ferestrele sunt murdare.
Podłoga jest brudna.	Podeaua este murdară.
Naczynia są brudne.	Vasele sunt murdare.
Kto umyje okna?	Cine curăţă ferestrele?
Kto odkurzy?	Cine aspiră praful?
Kto pozmywa naczynia?	Cine spală vasele?

Język matczyny? Język ojczysty!

Od kogo uczyłeś się jako dziecko swojego języka? Na pewno odpowiesz: od mamy! Tak myśli większość ludzi na świecie. Pojęcie języka matczynego istnieje prawie we wszystkich krajach. Znają je zarówno Anglicy, jak i Chińczycy. Może dlatego, że matki spędzają więcej czasu z dziećmi. Nowe badania dochodzą jednak do innych wniosków. Pokazują, że nasz język to język naszych ojców. Naukowcy badali genom i języki narodów mieszanych. W tych krajach rodzice pochodzili z różnych kultur. Narody te powstały przed tysiącami lat. Przyczyną tego były duże ruchy migracyjne. Zespół cech dziedzicznych tych narodów został poddany analizie genetycznej. Następnie został porównany z językiem narodu. Większość narodów mówi językiem swoich męskich przodków. Oznacza to, że językiem kraju jest ten, który należy do chromosomu Y. Mężczyźni zabrali zatem swój język do obcych krajów. A tam kobiety przejęły nowy język mężczyzn. Ale również dzisiaj ojcowie mają jeszcze duży wpływ na nasz język. Małe dzieci przy uczeniu zorientowane są bowiem na język swoich ojców. Ojcowie rozmawiają o wiele mniej ze swoimi dziećmi. Męska składnia jest też prostsza od żeńskiej. Przez to język ojców jest bardziej odpowiedni dla dziecka. Nie przeciąża ich i jest łatwiejszy do nauki. Dlatego w mówieniu dzieci chętniej naśladują ojców niż mamy. Później jednak język dziecka kształtuje słownictwo matki. W ten sposób na nasz język ma wpływ zarówno mama, jak i tata. Musiałby się więc nazywać językiem rodzicielskim!