polski » rumuński | 81 [osiemdziesiąt jeden] | Przeszłość 1

81 [optzeci şi unu] Trecut 1

pisać	a scrie
On pisał list.	El scria o scrisoare.
A ona pisała kartkę.	Şi ea scria o vedere.
czytać	a citi
On czytał kolorowe czasopismo.	El citea o ilustrată.
A ona czytała książkę.	Şi ea citea o carte.
wziąć	a lua
On wziął papierosa.	El a luat o ţigară.
Ona wzięła kostkę czekolady.	Ea a luat o bucată de ciocolată.
On był niewierny, ale ona była wierna.	El era infidel, dar ea era fidelă.
On był leniwy, ale ona była pracowita.	El era leneş, dar ea era harnică.
On był biedny, ale ona była bogata.	El era sărac, dar ea era bogată.
On nie miał pieniędzy, lecz długi.	El nu a avut bani, ci datorii.
On nie miał szczęścia, lecz pecha.	El nu a avut noroc, ci ghinion.
On nie miał sukcesów, lecz niepowodzenia.	El nu a avut succes, ci insucces.
On nie był zadowolony, lecz niezadowolony.	El nu a fost mulţumit, ci nemulţumit.
On nie był szczęśliwy, lecz nieszczęśliwy.	El nu a fost fericit, ci nefericit.
On nie był sympatyczny, lecz niesympatyczny.	El nu a fost simpatic, ci antipatic.

Historia językoznawstwa

Języki fascynowały ludzi już od dawna. Dlatego historia językoznawstwa jest bardzo długa. Językoznawstwo to systematyczne zajmowanie się językiem. Już tysiące lat temu ludzie zastanawiali się nad językiem. Różne kultury rozwinęły przy tym różne systemy. W ten sposób powstały różne opisy języków. Dzisiejsza nauka o języku bazuje przede wszystkim na teoriach antycznych. Szczególnie w Grecji utworzono wiele tradycji. Najstarsze znane dzieło o języku pochodzi jednak z Indii. Zostało napisane ok 3 000 lat temu przez gramatyka Sakatayana. W starożytności językami zajmowali się filozofowie jak Platon. Później ich teorie rozwijali rzymscy autorzy. Również Arabowie rozwinęli w VIII w. własne tradycje. Ich dzieła zawierają już dokładne opisy języka arabskiego. W erze nowożytnej chciano przede wszystkim zbadać, skąd pochodzi język. Naukowcy interesowali się szczególnie historią języka. W XVIII w. rozpoczęto porównywanie języków ze sobą. W ten sposób starano się zrozumieć, jak języki rozwijają się. Później koncentrowano się na językach jako systemie. Pytanie, jak funkcjonują języki, jest w centrum zainteresowania. Dzisiaj w obszarze językoznawstwa istnieje wiele kierunków. Od lat 50- tych rozwinęło się wiele nowych dyscyplin. Wpływają na nie częściowo inne nauki. Przykładem jest psycholingwistyka lub komunikacja międzykulturowa. Nowsze kierunki językoznawstwa są bardzo wyspecjalizowane. Przykładem tego jest lingwistyka feministyczna. Historia językoznawstwa idzie więc dalej… Jak długo będą istniały języki, tak długo człowiek będzie nad nimi myślał!