polski » słoweński | 86 [osiemdziesiąt sześć] | Pytania – przeszłość 2

86 [šestinosemdeset] Vprašanja – preteklost 2

Który krawat nosiłeś / nosiłaś?	Kakšno kravato si imel(a) na sebi?
Które auto kupiłeś / kupiłaś?	Kakšen avto si kupil(a)?
Którą gazetę zaprenumerowałeś / zaprenumerowałaś?	Kakšen časopis si naročil(a)?
Kogo pan widział / pani widziała?	Koga ste videli?
Kogo pan spotkał / pani spotkała?	Koga ste srečali?
Kogo pan rozpoznał / pani rozpoznała?	Koga ste prepoznali?
Kiedy pan wstał / pani wstała?	Kdaj ste vstali?
Kiedy pan zaczął / pani zaczęła?	Kdaj ste začeli?
Kiedy pan skończył / pani skończyła?	Kdaj ste končali?
Dlaczego się pan obudził / pani obudziła?	Zakaj ste se zbudili?
Dlaczego został pan nauczycielem?	Zakaj ste postali učitelj?
Dlaczego wziął pan / wzięła pani taksówkę?	Zakaj ste vzeli taksi?
Skąd pan przyjechał / pani przyjechała?	Odkod ste prišli?
Dokąd pan poszedł / pani poszła?	Kam ste šli?
Gdzie pan był / pani była?	Kje ste bili?
Komu pomagałeś / pomagałaś?	Komu si pomagal(a)?
Do kogo pisałeś / pisałaś?	Komu si pisal(a)?
Komu odpowiadałeś / odpowiadałaś?	Komu si odgovoril(a)?

Wskazówki na zapominanie

Uczenie się nie jest zawsze proste. Również wtedy, gdy jest dobrą zabawą, może być męczące. Kiedy jednak nauczymy się czegoś, cieszymy się. Jesteśmy dumni z siebie i swoich postępów. Niestety, to czego się nauczymy, możemy znów szybko zapomnieć. Problem ten dotyczy szczególnie języków. Większość z nas uczy się w szkole jednego lub kilku języków. Po zakończeniu szkoły wiedza ta często ginie. Prawie w ogóle nie używamy języka. Na co dzień dominuje zwykle nasz język ojczysty. Wiele języków obcych używa się jeszcze tylko podczas urlopu. Kiedy wiedza nie jest regularnie aktywowana, zanika. Nasz mózg potrzebuje treningu. Można by powiedzieć, że funkcjonuje jak mięsień. Mięsień ten musi być w ruchu, inaczej będzie słabnąć. Są jednak sposoby zapobiegania zapominaniu. Najważniejszym z nich jest ciągłe stosowanie wyucznej wiedzy. Mogą w tym pomóc stałe rytuały. Na różne dni tygodnia można zaplanować mały program. W poniedziałek będziemy czytać na przykład książkę w języku obcym. W środę słuchać zagranicznej audycji radiowej. W piątek będziemy pisać pamiętnik w języku obcym. W ten sposób występuje na przemian czytanie, słuchanie i pisanie. Dzięki temu wiedza aktywowana jest różnymi metodami. Wszystkie te ćwiczenia nie muszą trwać długo, wystarczy pół godziny. Ważne jest jednak, by ćwiczyć regularnie! Badania pokazują, że raz wyuczona wiedza zostaje w mózgu przez kilkadziesiąt lat. Trzeba ją tylko wyjąć z szuflady...