Türkçe » Portekizce PT | 65 [altmış beş] | Olumsuz yanıt 2

65 [sessenta e cinco] Negação 2

Yüzük pahalı mı	O anel é caro?
Hayır, sadece 100 Avro.	Não, ele só custa cem Euros.
Ama bende sadece elli var.	Mas eu só tenho cinquenta.
Hazır mısın	Já acabaste?
Hayır, henüz değil.	Não, ainda não.
Ama hemen hazır olurum.	Mas já estou quase.
Daha çorba istermisin	Queres mais sopa?
Hayır, istemem.	Não, eu não quero mais.
Ama bir dondurma daha isterim.	Mas mais um gelado.
Uzun zamandır mı burada oturuyorsun	(Você) mora aqui há muito tempo?
Hayır, bir aydır.	Não, só há um mês.
Ama şimdiden birçok insan tanıyorum.	Mas já conheço muitas pessoas.
Yarın eve gidecek misin	Vais amanhã para casa ?
Hayır, ancak hafta sonunda.	Não, só no fim de semana.
Ama daha Pazar günü döneceğim.	Mas eu volto já no domingo.
Kızın yetişkin mi	A tua filha já é adulta?
Hayır, daha on yedisinde.	Não, ela só tem dezassete anos.
Ama şimdiden erkek arkadaşı var.	Mas já tem um namorado.

Genetik mutasyon konuşmayı mümkün kılar

Dünyada tüm canlı varlıklar arasında sadece insan konuşabilmektedir. Bu da hayvan ve bitkilerden farklı olduklarını gösterir. Elbette hayvanlar ve bitkiler de kendi aralarında iletişim kurmaktadırlar. Ama karmaşık bir hece diline sahip değillerdir. Peki, insan neden konuşabiliyor? Konuşabilmek için belirli organik özelliklere ihtiyaç duyulur. Bu tür özellikler sadece insanlarda vardır. Ama bu özelliği geliştirmiş olması açık ve net ortada değildir. Evrim tarihinde hiçbir şey nedensiz gerçekleşmemiştir. İnsanlar herhangi bir zaman sonra konuşmaya başlamışlardır. Bunun tam olarak ne zaman olduğu daha bilinmemektedir. Öyle bir şey olmuş olmalı ki, insanlığa dili vermiş olmalı. Araştırmacıların tahmini buna bir genetik mutasyon sebep olmasıdır. Antropologlar değişik canlı varlıkların genomlarını incelediler. Burada belirli bir genin dili etkilediği bilinmektedir. Bu genin zarar görmüş olan insanlarda, dil ile sorunlar görülmektedir. Bu insanlar kendilerini iyi ifade edememekle birlikte kelimeleri de daha zor anlarlar. Tam bu gen insanlarda, maymunlarda ve farelerde araştırıldı. İnsanlarda ve şempanzelerde benzerlikler görülmüştür. Sadece iki ufak farklılık kendini belli etmiştir. Bu farklılıklar da ama kendilerini beyinlerinde göstermektedirler. Başka genlerle birlikte belirli beyin aktivitelerini etkilemektedirler. Bundan dolayı insanlar konuşabilmektedir, ama maymunlar konuşamamaktadırlar. İnsan dilinin bulmacası bunun sayesinde yine de çözülmüş değildir. Çünkü sadece bir gen mutasyonu konuşabilmek için yeterli değildir. Araştırmacılar böylece insanın gen şeklini farelere aşıladılar. Bundan dolayı konuşamıyorlardı… Çıkardıkları seslerin ama tonu farklıydı!