Türkçe » İsveççe | 65 [altmış beş] | Olumsuz yanıt 2

65 [sextiofem] Negation 2

Yüzük pahalı mı?	Är ringen dyr?
Hayır, sadece 100 Avro.	Nej, den kostar bara hundra euro.
Ama bende sadece elli var.	Men jag har bara femtio.
Hazır mısın?	Är du redan färdig?
Hayır, henüz değil.	Nej, inte ännu.
Ama hemen hazır olurum.	Men snart är jag färdig.
Daha çorba istermisin?	Vill du ha mer soppa?
Hayır, istemem.	Nej, jag vill inte ha mer.
Ama bir dondurma daha isterim.	Men en glass till.
Uzun zamandır mı burada oturuyorsun?	Har du bott här länge?
Hayır, bir aydır.	Nej, bara en månad.
Ama şimdiden birçok insan tanıyorum.	Men jag känner redan mycket folk.
Yarın eve gidecek misin?	Åker du hem imorgon?
Hayır, ancak hafta sonunda.	Nej, först mot veckoslutet.
Ama daha Pazar günü döneceğim.	Men jag kommer tillbaka redan på söndag.
Kızın yetişkin mi?	Är din dotter redan vuxen?
Hayır, daha on yedisinde.	Nej, hon är bara sjutton år.
Ama şimdiden erkek arkadaşı var.	Men hon har redan en pojkvän.

Genetik mutasyon konuşmayı mümkün kılar

Dünyada tüm canlı varlıklar arasında sadece insan konuşabilmektedir. Bu da hayvan ve bitkilerden farklı olduklarını gösterir. Elbette hayvanlar ve bitkiler de kendi aralarında iletişim kurmaktadırlar. Ama karmaşık bir hece diline sahip değillerdir. Peki, insan neden konuşabiliyor? Konuşabilmek için belirli organik özelliklere ihtiyaç duyulur. Bu tür özellikler sadece insanlarda vardır. Ama bu özelliği geliştirmiş olması açık ve net ortada değildir. Evrim tarihinde hiçbir şey nedensiz gerçekleşmemiştir. İnsanlar herhangi bir zaman sonra konuşmaya başlamışlardır. Bunun tam olarak ne zaman olduğu daha bilinmemektedir. Öyle bir şey olmuş olmalı ki, insanlığa dili vermiş olmalı. Araştırmacıların tahmini buna bir genetik mutasyon sebep olmasıdır. Antropologlar değişik canlı varlıkların genomlarını incelediler. Burada belirli bir genin dili etkilediği bilinmektedir. Bu genin zarar görmüş olan insanlarda, dil ile sorunlar görülmektedir. Bu insanlar kendilerini iyi ifade edememekle birlikte kelimeleri de daha zor anlarlar. Tam bu gen insanlarda, maymunlarda ve farelerde araştırıldı. İnsanlarda ve şempanzelerde benzerlikler görülmüştür. Sadece iki ufak farklılık kendini belli etmiştir. Bu farklılıklar da ama kendilerini beyinlerinde göstermektedirler. Başka genlerle birlikte belirli beyin aktivitelerini etkilemektedirler. Bundan dolayı insanlar konuşabilmektedir, ama maymunlar konuşamamaktadırlar. İnsan dilinin bulmacası bunun sayesinde yine de çözülmüş değildir. Çünkü sadece bir gen mutasyonu konuşabilmek için yeterli değildir. Araştırmacılar böylece insanın gen şeklini farelere aşıladılar. Bundan dolayı konuşamıyorlardı… Çıkardıkları seslerin ama tonu farklıydı!