Afrikaans » Fins | 57 [sewe en vyftig] | By die dokter

57 [viisikymmentäseitsemän] Lääkärillä

Ek het ’n afspraak by die dokter.	Minulla on aika lääkärille.
Ek het die afspraak om tien uur.	Aikani on kymmeneltä.
Wat is u naam?	Mikä on nimenne?
Kry vir u solank ’n sitplek in die wagkamer.	Käykää istumaan odotushuoneeseen.
Die dokter kom binnekort.	Lääkäri tulee kohta.
Waar is u verseker?	Missä olette vakuutettu?
Wat kan ek vir u doen?	Miten voin palvella teitä?
Het u pyn?	Onko teillä kipuja?
Waar is dit seer?	Mihin teitä koskee?
Ek het altyd rugpyn.	Minulla on aina selkäkipuja.
Ek het dikwels hoofpyn.	Minulla on usein päänsärkyä.
Ek het soms maagpyn.	Minulla on joskus vatsakipuja.
Trek asseblief u hemp uit.	Riisukaa ylävartalonne paljaaksi.
Lê asseblief op die ondersoektafel.	Menkää makaamaan paarille.
U bloeddruk is in die haak.	Verenpaine on kunnossa.
Ek gaan u ’n inspuiting gee.	Annan teille ruiskun.
Ek gaan u tablette gee.	Annan teille tabletteja.
Ek gaan u ’n voorskrif vir die apteek gee.	Annan teille reseptin apteekkia varten.

Gevoelens praat ook verskillende tale!

Daar word wêreldwyd baie verskillende tale gepraat. Daar is nie een universele menslike taal nie. Maar wat dan van ons gesigsuitdrukkings? Is die taal van gevoel universeel? Nee, dit verskil ook! Daar is lank geglo dat alle mense hul gevoelens op dieselfde manier uitdruk. Die taal van gesigsuitdrukkings is as algemeen verstaanbaar beskou. Charles Darwin het geglo dat gevoelens vir mense lewensnoodsaaklik is. Daarom moet hulle in alle kulture ewe goed verstaan word. Nuwe studies het egter ’n ander resultaat gelewer. Hulle wys daar is ook verskille in die taal van gevoel. Dit beteken ons gesigsuitdrukkings word deur ons kultuur beïnvloed. Daarom word gevoelens deur mense regoor die wêreld verskillend gewys en vertolk. Wetenskaplikes onderskei ses primêre emosies. Hulle is vreugde, hartseer, woede, afsku, vrees en verbasing. Maar Europeërs se gesigsuitdrukkings is anders as Asiate s’n. En hulle sien verskillende dinge in dieselfde uitdrukkings. Verskeie eksperimente het dit bevestig. Daarin is proefkonyne gesigte op ’n rekenaar gewys. Die proefkonyne moes beskryf wat hulle op die gesigte sien. Daar was baie redes hoekom die resultate verskil het. Gevoelens word in sommige kulture meer as in ander gewys. Die intensiteit van gesigsuitdrukkings word dus nie oral dieselfde verstaan nie. Mense uit verskillende kulture gee ook aan verskillende dinge aandag. Asiate konsentreer op die oë wanneer hulle gesigsuitdrukkings lees. Europeërs en Amerikaners kyk aan die ander kant na die mond. Een gesigsuitdrukking word egter in alle kulture verstaan… Dis ’n mooi glimlag!