Afrikaans » Indonesies | 57 [sewe en vyftig] | By die dokter

57 [lima puluh tujuh] Di dokter

Ek het ’n afspraak by die dokter.	Saya mempunyai janji bertemu dokter.
Ek het die afspraak om tien uur.	Saya mempunyai janji jam sepuluh.
Wat is u naam	Siapa nama Anda?
Kry vir u solank ’n sitplek in die wagkamer.	Silakan duduk di ruang tunggu.
Die dokter kom binnekort.	Dokternya datang sebentar lagi.
Waar is u verseker	Apa nama asuransi kesehatan Anda?
Wat kan ek vir u doen	Apa yang dapat saya lakukan untuk Anda?
Het u pyn	Apakah Anda merasa sakit?
Waar is dit seer	Di mana yang sakit?
Ek het altyd rugpyn.	Saya selalu mempunyai sakit punggung.
Ek het dikwels hoofpyn.	Saya sering sakit kepala.
Ek het soms maagpyn.	Kadang-kadang saya sakit perut.
Trek asseblief u hemp uit.	Silakan buka baju bagian atas!
Lê asseblief op die ondersoektafel.	Silakan berbaring!
U bloeddruk is in die haak.	Tekanan darahnya normal.
Ek gaan u ’n inspuiting gee.	Saya beri Anda suntikan.
Ek gaan u tablette gee.	Saya beri Anda tablet.
Ek gaan u ’n voorskrif vir die apteek gee.	Saya beri Anda resep untuk apotik.

Gevoelens praat ook verskillende tale!

Daar word wêreldwyd baie verskillende tale gepraat. Daar is nie een universele menslike taal nie. Maar wat dan van ons gesigsuitdrukkings? Is die taal van gevoel universeel? Nee, dit verskil ook! Daar is lank geglo dat alle mense hul gevoelens op dieselfde manier uitdruk. Die taal van gesigsuitdrukkings is as algemeen verstaanbaar beskou. Charles Darwin het geglo dat gevoelens vir mense lewensnoodsaaklik is. Daarom moet hulle in alle kulture ewe goed verstaan word. Nuwe studies het egter ’n ander resultaat gelewer. Hulle wys daar is ook verskille in die taal van gevoel. Dit beteken ons gesigsuitdrukkings word deur ons kultuur beïnvloed. Daarom word gevoelens deur mense regoor die wêreld verskillend gewys en vertolk. Wetenskaplikes onderskei ses primêre emosies. Hulle is vreugde, hartseer, woede, afsku, vrees en verbasing. Maar Europeërs se gesigsuitdrukkings is anders as Asiate s’n. En hulle sien verskillende dinge in dieselfde uitdrukkings. Verskeie eksperimente het dit bevestig. Daarin is proefkonyne gesigte op ’n rekenaar gewys. Die proefkonyne moes beskryf wat hulle op die gesigte sien. Daar was baie redes hoekom die resultate verskil het. Gevoelens word in sommige kulture meer as in ander gewys. Die intensiteit van gesigsuitdrukkings word dus nie oral dieselfde verstaan nie. Mense uit verskillende kulture gee ook aan verskillende dinge aandag. Asiate konsentreer op die oë wanneer hulle gesigsuitdrukkings lees. Europeërs en Amerikaners kyk aan die ander kant na die mond. Een gesigsuitdrukking word egter in alle kulture verstaan… Dis ’n mooi glimlag!