Afrikaans » Romeens | 77 [sewe en sewentig] | iets regverdig 3

77 [şaptezeci şi şapte] a „argumenta” ceva 3

Waarom eet u nie die koek nie?	De ce nu mâncaţi tortul?
Ek moet gewig verloor.	Trebuie să slăbesc.
Ek eet dit nie omdat ek gewig moet verloor.	Nu îl mănânc pentru că trebuie să slăbesc.
Waarom drink u nie die bier nie?	De ce nu beţi berea?
Ek moet nog bestuur.	Mai trebuie să conduc.
Ek drink dit nie omdat ek nog moet bestuur.	Nu o beau pentru că mai trebuie să conduc.
Waarom drink jy nie die koffie nie?	De ce nu bei cafeaua?
Dit is koud.	Este rece.
Ek drink dit nie omdat dit koud is.	Nu o beau pentru că este rece.
Waarom drink jy nie die tee nie?	De ce nu bei ceaiul?
Ek het nie suiker nie.	Nu am zahăr.
Ek drink dit nie omdat ek nie suiker het nie.	Nu îl beau pentru că nu am zahăr.
Waarom eet u nie die sop nie?	De ce nu mâncaţi supa?
Ek het dit nie bestel nie.	Nu am comandat-o.
Ek eet dit nie omdat ek dit nie bestel het nie.	Nu o mănânc pentru că nu am comandat-o.
Waarom eet u nie die vleis nie?	De ce nu mâncaţi carnea?
Ek is ’n vegetariër.	Eu sunt vegetarian.
Ek eet dit nie omdat ek ’n vegetariër is.	Nu o mănânc pentru că sunt vegetarian.

Een taal, baie variante

Selfs wanneer ons net een taal praat, praat ons verskeie tale. Want geen taal is ’n geslote stelsel nie. Elke taal het baie verskillende dimensies. Taal is ’n lewende konstruksie. Sprekers oriënteer hulself altyd volgens hul gespreksgenote. Daarom wissel mense die taal af wat hulle praat. Die variasies kom in verskeie vorms voor. Elke taal het byvoorbeeld ’n geskiedenis. Dit het verander en sal nog meer verander. Dit sien ’n mens in die feit dat oumense anders as jongmense praat. Daar is ook verskeie dialekte in die meeste tale. Baie dialeksprekers kan egter by hul omgewing aanpas. In sekere situasies praat hulle die standaardtaal. Verskillende sosiale groepe het verskillende tale. Jeugtaal of jagtertaal is hiervan voorbeelde. By die werk praat die meeste mense anders as by die huis. By die werk gebruik baie ook beroepstaal. Daar is ook verskille tussen die gesproke en geskrewe taal. Die gesproke taal is meestal eenvoudiger as die geskrewe taal. Die verskil kan baie groot wees. Dis die geval waar skryftaal lank nie verander nie. Sprekers moet dan eers leer hoe om die taal in geskrewe vorm te gebruik. Die taal van mans en vroue verskil ook dikwels. In Westelike samelewings is die verskil nie groot nie. Maar daar is lande waar vroue baie anders as mans praat. In party kulture het hoflikheid ook sy eie taalvorms. Daarom is dit nie altyd so maklik om te praat nie! Terwyl ons dit doen, moet ons tegelyk aan baie dinge aandag gee…