беларуская » славенская | 59 [пяцьдзесят дзевяць] | У паштовым аддзяленні

59 [devetinpetdeset] Na pošti (Na poštnem uradu)

Дзе знаходзіцца бліжэйшае аддзяленне пошты	Kje je najbližja pošta?
Ці далёка да бліжэйшага аддзялення пошты	Je daleč do najbližje pošte?
Дзе знаходзіцца бліжэйшая паштовая скрыня	Kje je najbližji poštni nabiralnik?
Мне патрэбныя некалькі паштовых марак.	Potrebujem dve znamki.
Для паштоўкі і ліста.	Za razglednico in za pismo.
Колькі каштуе перасылка ў Амерыку	Koliko znaša poštnina v Ameriko?
Колькі важыць пасылка	Kako težak je paket?
Ці магу я адправіць яе авіяпоштай	Lahko to pošljem letalsko?
Як доўга яна будзе ісці	Koliko časa traja, da prispe?
Дзе я магу патэлефанаваць	Kje lahko telefoniram?
Дзе знаходзіцца бліжэйшая тэлефонная будка	Kje je najbližja telefonska celica?
У Вас ёсць тэлефонныя карткі	Ali imate telefonsko kartico?
У Вас ёсць тэлефонны даведнік	Ali imate telefonski imenik?
Ці ведаеце Вы код Аўстрыі	Ali poznate številko za Avstrijo?
Хвілінку, я пагляджу.	Samo trenutek, da pogledam.
Лінія ўвесь час занятая.	Linija je vedno zasedena.
Які нумар Вы набралі	Kakšno številko ste zavrteli?
Трэба спачатку набраць нуль!	Najprej morate zavrteti nič!

Родная мова заўсёды застаецца самай важнай

Нашая родная мова - гэта самая першая мова, якую мы вывучаем. Гэта адбываецца аўтаматычна, г.зн. мы гэтага не заўважваем. Большасць людзей маюць толькі адну родную мову. Усе іншыя мовы вывучаюцца імі, як замежныя. Канешне, ёсць і такія людзі, якія растуць з некалькімі мовамі. Але яны размаўляюць на гэтых мовах неаднолькава добра. Часта мовы яшчэ і ўжываюцца па-рознаму. Напрыклад, на адной мове размаўляюць на працы. А на другой - дома. Наколькі добра мы размаўляем на пэўнай мове, залежыць ад раду фактараў. Калі мы вывучаем яе, будучы маленькімі дзецьмі, мы часцей за ўсё ведаем яевельмі добра. Наш моўны цэнтр працуе эфектыўней за ўсё ў дзяцінстве. Важна таксама і тое, як часта мы размаўляем на мове. Чым часцей мы яе выкарыстоўваем, тым лепш мы на ёй размаўляем. Але даследчыкі лічаць, што нельга ведаць дзве мовы аднолькава добра. Адна мова заўжды з'яўляецца больш важнай. Здаецца, што і эксперыменты сцвярждаюць гэтую гіпотэзу. У адным з іх даследавалі розных людзей. Частка даследуемых вельмі добра размаўляла на дзвюх мовах. Кітайская з'яўлялася ў іх роднай, а англійская - другой мовай. Іншая частка размаўляла толькі на англійскай мове, якая была для іх роднай. Даследуемыя павінны былі выконваць простыя заданні на англійскай мове. Пры гэтым вымяралася актыўнасць іх мозгу. І ў мозгу даследуемых выявіліся адрозненні! У шматмоўных даследуемых адзін участак мозгу быў асабліва актыўным. У аднамоўных, насупраць, не было выяўлена актыўнасці ў гэтым участку. Абедзве групы выконвалі заданні аднолькава хутка і добра. Тым не менш, кітайцы яшчэ і перакладалі ўсё на сваю родную мову...