esperanto » litova | 57 [kvindek sep] | Ĉe la kuracisto

57 [penkiasdešimt septyni] Pas gydytoją

Mi havas rendevuon ĉe la kuracisto.	(Aš) esu užsirašęs / užsirašiusi pas gydytoją.
Mi havas rendevuon je la deka horo.	Aš užsirašęs / užsirašiusi 10 (dešimtai) valandai.
Kiel vi nomiĝas?	Kaip / kokia jūsų pavardė?
Bonvolu sidiĝi en la atendejo.	Prašom palaukti laukiamajame.
La kuracisto tuj venos.	Gydytojas tuoj ateis.
Kie vi estas asekurata?	Kur jūs esate apsidraudęs / apsidraudusi?
Kion mi faru por vi?	Kuo jums galiu padėti?
Ĉu vi havas dolorojn?	Ar jums skauda?
Kie doloras al vi?	Kur skauda?
Mi ĉiam havas dorsdolorojn.	Man visą laiką skauda nugarą.
Mi ofte havas kapdolorojn.	Man dažnai skauda galvą.
Mi foje havas ventrodolorojn.	Man kartais skauda pilvą.
Bonvolu senvestigi vian supron!	Prašom nusirengti / nusirenkite iki pusės!
Bonvolu kuŝiĝi sur la tablon.	Prašom atsigulti / gulkitės ant kušetės!
Via sangopremo estas normala.	Kraujo spaudimas normalus.
Mi injekcias vin.	(Aš) suleisiu Jums vaistų.
Mi preskribas al vi pilolojn.	(Aš) duosiu jums tablečių.
Mi donas al vi preskribon por la apoteko.	(Aš) išrašysiu jums vaistų receptą.

Ankaŭ la emocioj parolas malsamajn lingvojn!

En la mondo parolatas multaj malsamaj lingvoj. Ne ekzistas universala homa lingvo. Sed kio pri nia mimiko? Ĉu universalas la lingvo de la emocioj? Ne, ankaŭ tie estas diferencoj! Oni longe kredis ke ĉiuj homoj same esprimas siajn emociojn. La mimikan lingvon oni konsideris universale komprenebla. Charles Darwin kredis ke la emocioj estas vivgravaj por la homoj. Sekve, ili same kompreniĝu en ĉiuj kulturoj. Sed novaj esploroj kondukas al aliaj rezultoj. Ili montras ke estas diferencoj ankaŭ en la lingvo de la emocioj. Tio signifas ke nian mimikon influas nia kulturo. Tial la homoj en la mondo montras kaj interpretas emociojn malsame. La sciencistoj distingas ses primarajn emociojn. Tiuj estas la ĝojo, la malĝojo, la kolero, la naŭzo, la timo kaj la surprizo. Sed la eŭropanoj havas alian mimikon ol la azianoj. Kaj ili legas aliajn aferojn sur la samaj vizaĝoj. Tion konfirmis diversaj eksperimentoj. Oni tiuokaze montris al subjektoj vizaĝojn sur komputila ekrano. La subjektoj devis priskribi tion, kion ili legas sur la vizaĝoj. La diferenco en la rezultoj havas plurajn kialojn. En iuj kulturoj oni montras emociojn pli forte ol en aliaj. La intensecon de la mimiko oni tial ne same komprenas ĉie. Kaj la homoj el malsamaj kulturoj atentas aliajn aferojn. Vizaĝlegante la azianoj koncentriĝas je la okuloj. La eŭropanoj kaj la amerikanoj aliflanke ankaŭ rigardas la buŝon. Sed unu vizaĝesprimon oni ĝuste komprenas en ĉiuj kulturoj… Temas pri afabla rideto!