esperanto » pola | 44 [kvardek kvar] | Vespere eliri

44 [czterdzieści cztery] Wieczorne wyjście

Ĉu estas diskoteko ĉi-tie?	Czy tu jest dyskoteka?
Ĉu estas noktoklubo ĉi-tie?	Czy tu jest klub nocny?
Ĉu estas drinkejo ĉi-tie?	Czy tu jest jakaś knajpka?
Kio estas ĉi-vespere en la teatrejo?	Co grają dzisiaj wieczorem w teatrze?
Kio estas ĉi-vespere en la kinejo?	Co grają dzisiaj wieczorem w kinie?
Kio estas ĉi-vespere en la televido?	Co grają dzisiaj wieczorem w telewizji?
Ĉu ankoraŭ estas biletoj por la teatrejo?	Czy są jeszcze bilety do teatru?
Ĉu ankoraŭ estas biletoj por la kinejo?	Czy są jeszcze bilety do kina?
Ĉu ankoraŭ estas biletoj por la futbala ludo?	Czy są jeszcze bilety na mecz piłki nożnej?
Mi ŝatus sidi tute malantaŭe.	Chciałbym / Chciałabym siedzieć zupełnie z tyłu.
Mi ŝatus sidi ie ajn en la mezo.	Chciałbym / Chciałabym siedzieć gdzieś po środku.
Mi ŝatus sidi tute antaŭe.	Chciałbym / Chciałabym siedzieć na samym przodzie.
Ĉu vi povas ion rekomendi al mi?	Czy może mi pan / pani coś polecić?
Kiam la prezentado komenciĝos?	Kiedy zaczyna się seans?
Ĉu vi povas havigi al mi bileton?	Czy może mi pan / pani załatwić bilet?
Ĉu estas golfejo proksime?	Czy w pobliżu jest pole golfowe?
Ĉu estas tenisejo proksime?	Czy w pobliżu jest kort tenisowy?
Ĉu estas enhala naĝejo proksime?	Czy w pobliżu jest kryty basen?

La genoj influas la lingvon

La lingvo kiun ni parolas dependas de nia deveno. Sed ankaŭ niaj genoj respondecas pri nia lingvo. Tiun rezulton atingis skotaj esploristoj. Ili esploris kial la angla kaj la ĉina diferencas. Ili tiuokaze malkovris ke ankaŭ la genoj ludas rolon. Ĉar la genoj influas la disvolviĝon de nia cerbo. Tio signifas ke ili markas niajn cerbajn strukturojn. Tiel determiniĝas ankaŭ nia kapablo lerni lingvojn. Decidaj por tio estas la variaĵoj de du genoj. Kiam maloftas difinita variaĵo disvolviĝas tonaj lingvoj. La tonajn lingvojn do parolas la popoloj sen tiu gena variaĵo. En la tonaj lingvoj la signifon de la vortoj difinas la alto de la tonoj. Al la tonaj lingvoj apartenas ekzemple la ĉina. Sed se la gena variaĵo dominas, aliaj lingvoj disvolviĝas. La angla ne estas tona lingvo. La variaĵoj de tiuj genoj ne estas egalece disdividitaj. Tio signifas ke ilia ofteco malsamas en la mondo. Sed la lingvoj postvivas nur kiam oni transdonas ilin. Tiucele, la infanoj devas povi imiti la lingvon de siaj gepatroj. Ili do devas povi bone lerni la lingvon. Nur tiam ĝi transdoniĝas de generacio al generacio. La pli malnova gena variaĵo estas tiu favoranta la tonajn lingvojn. Antaŭe ekzistis do verŝajne pli da tonaj lingvoj ol hodiaŭ. Sed oni ne supervalorigu la genetikan komponanton. Ĝi povas nur kontribui al la klarigo de la disvolviĝo de la lingvoj. Sed ne estas geno por la angla nek geno por la ĉina. Ĉiu povas lerni ĉiun lingvon. Por tio oni ne bezonas genojn sed scivolemon kaj disciplinon!