esperanto » sveda | 30 [tridek] | En la restoracio 2

30 [trettio] På restaurangen 2

Unu pomsukon, mi petas.	En äppeljuice, tack.
Unu limonadon, mi petas.	En lemonad / läsk, tack.
Unu tomatsukon, mi petas.	En tomatjuice, tack.
Mi ŝatus unu glason da ruĝa vino.	Jag skulle vilja ha ett glas rött vin.
Mi ŝatus unu glason da blanka vino.	Jag skulle vilja ha ett glas vitt vin.
Mi ŝatus unu botelon da ĉampano.	Jag skulle vilja ha en flaska mousserande vin.
Ĉu vi ŝatas fiŝon?	Tycker du om fisk?
Ĉu vi ŝatas bovaĵon?	Tycker du om nötkött?
Ĉu vi ŝatas porkaĵon?	Tycker du om griskött?
Mi ŝatus ion senviandan.	Jag skulle vilja ha något utan kött.
Mi ŝatus legompladon.	Jag skulle vilja ha en grönsakstallrik.
Mi ŝatus ion nelongedaŭrantan.	Jag skulle vilja ha något som inte tar lång tid.
Ĉu vi ŝatus tion kun rizo?	Vill ni ha ris till det?
Ĉu vi ŝatus tion kun nudeloj?	Vill ni ha nudlar till det?
Ĉu vi ŝatus tion kun terpomoj?	Vill ni ha potatis till det?
Tio ne bongustas por mi.	Det där tycker jag inte om.
La manĝo estas malvarma.	Maten är kall.
Tion mi ne mendis.	Det där har jag inte beställt.

La tonaj lingvoj

La plej multaj lingvoj parolataj en la mondo estas tonaj lingvoj. En la tonaj lingvoj la tonalto estas decida. Ĝi difinas la signifon de la vortoj aŭ silaboj. La tono do estas esenca parto de la vorto. La plej multaj lingvoj parolataj en Azio estas tonaj lingvoj. Ekzemple la ĉina, la taja kaj la vjetnama apartenas al ili. Ankaŭ en Afriko ekzistas diversaj tonaj lingvoj. Multaj indiĝenaj lingvoj de Ameriko ankaŭ estas tonaj lingvoj. La hindeŭropaj lingvoj enhavas ĝenerale nur tonajn erojn. Tio koncernas la svedan aŭ la serban ekzemple. La nombro de tonaltoj variiĝas laŭ la lingvoj. En la ĉina distingiĝas kvar malsamaj tonoj. La silabo ma do povas havi kvar signifojn. Tiuj estas patrino , kanabo , ĉevalo kaj skoldi . Interese estas ke la tonaj lingvoj ankaŭ efikas al nia aŭdkapablo. Tion montris esploroj pri la absoluta aŭdkapablo. La absoluta aŭdkapablo estas la kapablo ekzakte identigi la aŭditajn tonojn. En Eŭropo kaj Nordameriko tre maloftas la absoluta aŭdkapablo. Malpli ol 1 el 10 000 personoj havas ĝin. Malsamas ĉe la denaskaj ĉinparolantoj. Tie havas naŭoble pli da homoj tiun apartan kapablon. Ni ĉiuj havis la absolutan aŭdkapablon kiam ni estis etinfanoj. Ni ja bezonas ĝin por lerni ĝuste paroli. Sed ĝin bedaŭrinde poste perdas la plej multaj homoj. Kompreneble la tonaltoj ankaŭ gravas en la muziko. Tio aparte validas por la kulturoj parolantaj tonan lingvon. La melodion ili devas tre precize respekti. Se ne, bela amkanto iĝas sensenca kantaĵo!