ქართული » ბერძნული | 71 [სამოცდათერთმეტი] | სურვილი

71 [εβδομήντα ένα] θέλω κάτι

71 [ebdomḗnta éna] thélō káti

რა გინდათ თქვენ?	Τι θέλετε; Ti thélete?
ფეხბურთის თამაში გინდათ?	Θέλετε να παίξετε ποδόσφαιρο; Thélete na paíxete podósphairo?
მეგობრების მონახულება გინდათ?	Θέλετε να επισκεφτούμε φίλους; Thélete na episkephtoúme phílous?
სურვილი	θέλω; thélō
არ მინდა გვიან მოვიდე.	Δεν θέλω να αργήσω.; Den thélō na argḗsō.
იქ წასვლა არ მინდა.	Δεν θέλω να πάω.; Den thélō na páō.
სახლში წასვლა მინდა.	Θέλω να πάω σπίτι.; Thélō na páō spíti.
სახლში დარჩენა მსურს.	Θέλω να μείνω (στο) σπίτι.; Thélō na meínō (sto) spíti.
მარტო ყოფნა მსურს.	Θέλω να μείνω μόνος / μόνη.; Thélō na meínō mónos / mónē.
აქ გინდა დარჩენა?	Θέλεις να μείνουμε εδώ; Théleis na meínoume edṓ?
აქ გინდა ჭამა?	Θέλεις να φάμε εδώ; Théleis na pháme edṓ?
აქ გინდა ძილი?	Θέλεις να κοιμηθούμε εδώ; Théleis na koimēthoúme edṓ?
ხვალ გსურთ გამგზავრება?	Θέλετε να φύγετε αύριο; Thélete na phýgete aúrio?
ხვალამდე გსურთ დარჩენა?	Θέλετε να μείνετε ως αύριο; Thélete na meínete ōs aúrio?
ანგარიშის გადახდა ხვალ გსურთ?	Θέλετε να πληρώσετε αύριο το λογαριασμό; Thélete na plērṓsete aúrio to logariasmó?
დისკოთეკაზე გინდათ?	Θέλετε να πάμε στη ντίσκο; Thélete na páme stē ntísko?
კინოში გინდათ?	Θέλετε να πάμε σινεμά; Thélete na páme sinemá?
კაფეში გინდათ?	Θέλετε να πάμε στην καφετέρια; Thélete na páme stēn kaphetéria?

როგორ სწავლობს ტვინი ახალ სიტყვებს

როდესაც ლექსიკონს ვსწავლობთ, ჩვენი ტვინი ახალ შინაარსს ინახავს. სწავლა მხოლოდ რეგულარული გამეორებით არის შესაძლებელი. თუ რამდენად კარგად ინახავს ჩვენი ტვინი სიტყვებს, ბევრ ფაქტორზეა დამოკიდებული. მაგრამ ყველაზე მნიშვნელოვანი ახალი სიტყვების რეგულარული გამეორებაა. მეხსიერებაში ინახება მხოლოდ ის სიტყვები, რომლებსაც ხშირად ვიყენებთ ან ვწერთ. შეიძლება ითქვას, რომ ხდება ამ სიტყვების დაარქივება ისე, როგორც გამოსახულებების. სწავლის ეს პრინციპი შეესაბამება ასევე მაიმუნებს. მაიმუნებს შეუძლიათ სიტყვების ‘წაკითხვა’, თუ ისინი ამ სიტყვებს საკმაოდ ხშირად ხედავენ. მიუხედავად იმისა, რომ მაიმუნებს სიტყვები არ ესმით, ისინი მათ ფორმით ცნობენ. იმისთვის, რომ ენაზე თავისუფლად ვილაპარაკოთ, ბევრი სიტყვა გვჭირდება. ამიტომ ლექსიკონი კარგად უნდა იყოს ორგანიზებული. რადგან ჩვენი მეხსიერება ფუნქციონირებს, როგორც არქივი. სიტყვის სწრაფად საპოვნელად, მან უნდა იცოდეს, თუ სად ეძებოს. ამიტომ, უმჯობესია სიტყვების სწავლა გარკვეულ კონტექსტში. ამის შემდეგ ჩვენი ტვინი ყოველთვის შეძლებს სთანადო ‘ფაილის’ გახსნას. მაგრამ ის სიტყვებიც კი, რომლებიც კარგად ვისწავლეთ, შეიძლება დაგვავიწყდეს. ამ შემთხვევაში ცოდნა გადადის აქტიურიდან პასიურ მეხსიერებაში. დავიწყებით საკუთარ თავს ვათავისუფლებთ ცოდნისგან, რომელიც არ გვჭირდება. ამ გზით ჩვენი ტვინი ადგილს უთმობს ახალ და უფრო მნიშვნელოვან ინფორმაციას. ამიტომ მნიშვნელოვანია ჩვენი ცოდნის რეგულარულად გააქტიურება. მაგრამ პასიურ მეხსიერებაში გადასული ინფორმაცია სამუდამოდ არ იკარგება. როდესაც დავიწყებულ სიტყვას ვხედავთ, ჩვენ მას ისევ ვიმახსოვრებთ. მეორედ ვსწავლობთ იმ სიტყვას, რომელიც ადრე უფრო სწრაფად ვისწავლეთ. ვისაც საკუთარი ლექსიკონის განვრცობა სურს, თავისი გატაცებების რაოდენობა უნდა გაზარდოს. რადგან თითოეულ ჩვენთაგანს გარკვეული ინტერესები აქვს. ამიტომ ჩვეულებრივ, ერთიდაიგივე საქმიანობით ვართ დაკავებულები. ენა კი უამრავი სხვადასხვა სემანტიკური ველისგან შედგება. პოლიტიკით დაინტერესებული ადამიანი ზოგჯერ სპორტულ გაზეთებსაც უნდა კითხულობდეს!