polski » litewski | 86 [osiemdziesiąt sześć] | Pytania – przeszłość 2

86 [aštuoniasdešimt šeši] Klausimai — praeitis 2

Który krawat nosiłeś / nosiłaś?	Kokį kaklaraištį (tu) ryšėjai?
Które auto kupiłeś / kupiłaś?	Kokį automobilį (tu) pirkai?
Którą gazetę zaprenumerowałeś / zaprenumerowałaś?	Kokį laikraštį (tu) užsiprenumeravai?
Kogo pan widział / pani widziała?	Ką (jūs) pamatėte?
Kogo pan spotkał / pani spotkała?	Ką (jūs) sutikote?
Kogo pan rozpoznał / pani rozpoznała?	Ką (jūs) atpažinote?
Kiedy pan wstał / pani wstała?	Kada (jūs) atsikėlėte?
Kiedy pan zaczął / pani zaczęła?	Kada (jūs) pradėjote?
Kiedy pan skończył / pani skończyła?	Kada (jūs) liovėtės / nustojote?
Dlaczego się pan obudził / pani obudziła?	Kodėl (jūs) atsibudote?
Dlaczego został pan nauczycielem?	Kodėl (jūs) tapote mokytoju?
Dlaczego wziął pan / wzięła pani taksówkę?	Kodėl (jūs) važiavote taksi?
Skąd pan przyjechał / pani przyjechała?	Iš kur (jūs) atėjote / atvykote?
Dokąd pan poszedł / pani poszła?	Kur (jūs) nuėjote?
Gdzie pan był / pani była?	Kur (jūs) buvote?
Komu pomagałeś / pomagałaś?	Kam (tu) padėjai?
Do kogo pisałeś / pisałaś?	Kam (tu) parašei?
Komu odpowiadałeś / odpowiadałaś?	Kam (tu) atsakei?

Wskazówki na zapominanie

Uczenie się nie jest zawsze proste. Również wtedy, gdy jest dobrą zabawą, może być męczące. Kiedy jednak nauczymy się czegoś, cieszymy się. Jesteśmy dumni z siebie i swoich postępów. Niestety, to czego się nauczymy, możemy znów szybko zapomnieć. Problem ten dotyczy szczególnie języków. Większość z nas uczy się w szkole jednego lub kilku języków. Po zakończeniu szkoły wiedza ta często ginie. Prawie w ogóle nie używamy języka. Na co dzień dominuje zwykle nasz język ojczysty. Wiele języków obcych używa się jeszcze tylko podczas urlopu. Kiedy wiedza nie jest regularnie aktywowana, zanika. Nasz mózg potrzebuje treningu. Można by powiedzieć, że funkcjonuje jak mięsień. Mięsień ten musi być w ruchu, inaczej będzie słabnąć. Są jednak sposoby zapobiegania zapominaniu. Najważniejszym z nich jest ciągłe stosowanie wyucznej wiedzy. Mogą w tym pomóc stałe rytuały. Na różne dni tygodnia można zaplanować mały program. W poniedziałek będziemy czytać na przykład książkę w języku obcym. W środę słuchać zagranicznej audycji radiowej. W piątek będziemy pisać pamiętnik w języku obcym. W ten sposób występuje na przemian czytanie, słuchanie i pisanie. Dzięki temu wiedza aktywowana jest różnymi metodami. Wszystkie te ćwiczenia nie muszą trwać długo, wystarczy pół godziny. Ważne jest jednak, by ćwiczyć regularnie! Badania pokazują, że raz wyuczona wiedza zostaje w mózgu przez kilkadziesiąt lat. Trzeba ją tylko wyjąć z szuflady...