Afrikaans » Romeens | 68 [agt en sestig] | groot – klein

68 [şaizeci şi opt] mare – mic

groot en klein	mare şi mic
Die olifant is groot.	Elefantul este mare.
Die muis is klein.	Şoarecele este mic.
donker en helder	întunecat şi luminos
Die nag is donker.	Noaptea este întunecată.
Die dag is helder.	Ziua este luminoasă.
oud en jonk	bătrân şi tânăr
Ons oupa is baie oud.	Bunicul nostru este foarte bătrân.
70 jaar gelede was hy nog jonk.	În urmă cu 70 de ani era încă tânăr.
mooi en lelik	frumos şi urât
Die vlinder is mooi.	Fluturele este frumos.
Die spinnekop is lelik.	Păianjenul este urât.
Dik / vet en dun	gras şi slab
’n Vrou van 100kg is dik / vet.	O femeie la 100 de kilograme este grasă.
’n Man van 50kg is dun.	Un bărbat la 50 de kilograme este slab.
duur en goedkoop	scump şi ieftin
Die motor is duur.	Maşina este scumpă.
Die koerant is goedkoop.	Ziarul este ieftin.

Twee tale = twee spraaksentrums!

Dis nie vir ons brein om ’t ewe wanneer ons ’n taal leer nie. Omdat dit verskillende stoorplekke vir verskillende tale het. Die tale wat ons leer, word nie almal saam gestoor nie. Tale wat ons as volwassenes leer, het hul eie stoorplek. Dit beteken die brein verwerk die nuwe reëls op ’n ander plek. Hulle word nie saam met die moedertaal gestoor nie. Mense wat aan die ander kant tweetalig grootword, gebruik net een deel van die brein. Talle studies het dié gevolgtrekking gemaak. Neurowetenskaplikes het verskeie proefkonyne ondersoek. Die proefkonyne het twee tale vlot gepraat. Een deel van die toetsgroep het egter met albei tale grootgeword. Die ander deel het die tweede taal later in hul lewe geleer. Navorsers kon die breinaktiwiteit tydens die taaltoetse meet. So kon hulle sien watter dele van die brein tydens die toetse gewerk het. En hulle het gesien dat “laat” leerders twee spraaksentrums het! Navorsers het reeds lank vermoed dis so. Mense met breinbeserings het verskillende simptome. So kan breinskade tot spraakprobleme lei. Mense wat aangetas is, kan nie woorde so goed uitspreek of verstaan nie. Maar tweetalige slagoffers het soms ongewone simptome. Hul spraakprobleme affekteer nie albei tale nie. As slegs een deel van die brein beseer is, kan die ander een nog werk. Dan praat die pasiënte een taal beter as die ander. Die twee tale word ook teen ’n verskillende pas weer geleer. Dit bewys dat albei tale nie op dieselfde plek gestoor word nie. Omdat hulle nie tegelyk geleer is nie, vorm hulle twee sentrums. Dis nog onbekend hoe die brein verskeie tale beheer. Maar nuwe bevindings kan tot nuwe leerstrategieë leer.