esperanto » ĉeĥa | 57 [kvindek sep] | Ĉe la kuracisto

57 [padesát sedm] U lékaře

Mi havas rendevuon ĉe la kuracisto.	Jsem objednaný / objednaná k lékaři.
Mi havas rendevuon je la deka horo.	Jsem objednaný / objednaná na deset hodin.
Kiel vi nomiĝas?	Jak se jmenujete?
Bonvolu sidiĝi en la atendejo.	Prosím posaďte se v čekárně.
La kuracisto tuj venos.	Pan doktor přijde hned.
Kie vi estas asekurata?	U které pojišťovny jste pojištěn / pojištěna?
Kion mi faru por vi?	Co pro Vás mohu udělat?
Ĉu vi havas dolorojn?	Bolí Vás něco?
Kie doloras al vi?	Kde to bolí?
Mi ĉiam havas dorsdolorojn.	Pořád mě bolí v zádech.
Mi ofte havas kapdolorojn.	Často mě bolí hlava.
Mi foje havas ventrodolorojn.	Někdy mě bolí břicho.
Bonvolu senvestigi vian supron!	Prosím svlékněte se do pasu!
Bonvolu kuŝiĝi sur la tablon.	Lehnite si prosím na lůžko!
Via sangopremo estas normala.	Váš krevní tlak je v pořádku.
Mi injekcias vin.	Dám Vám injekci.
Mi preskribas al vi pilolojn.	Předepíšu Vám léky.
Mi donas al vi preskribon por la apoteko.	Dám Vám recept pro lékárnu.

Ankaŭ la emocioj parolas malsamajn lingvojn!

En la mondo parolatas multaj malsamaj lingvoj. Ne ekzistas universala homa lingvo. Sed kio pri nia mimiko? Ĉu universalas la lingvo de la emocioj? Ne, ankaŭ tie estas diferencoj! Oni longe kredis ke ĉiuj homoj same esprimas siajn emociojn. La mimikan lingvon oni konsideris universale komprenebla. Charles Darwin kredis ke la emocioj estas vivgravaj por la homoj. Sekve, ili same kompreniĝu en ĉiuj kulturoj. Sed novaj esploroj kondukas al aliaj rezultoj. Ili montras ke estas diferencoj ankaŭ en la lingvo de la emocioj. Tio signifas ke nian mimikon influas nia kulturo. Tial la homoj en la mondo montras kaj interpretas emociojn malsame. La sciencistoj distingas ses primarajn emociojn. Tiuj estas la ĝojo, la malĝojo, la kolero, la naŭzo, la timo kaj la surprizo. Sed la eŭropanoj havas alian mimikon ol la azianoj. Kaj ili legas aliajn aferojn sur la samaj vizaĝoj. Tion konfirmis diversaj eksperimentoj. Oni tiuokaze montris al subjektoj vizaĝojn sur komputila ekrano. La subjektoj devis priskribi tion, kion ili legas sur la vizaĝoj. La diferenco en la rezultoj havas plurajn kialojn. En iuj kulturoj oni montras emociojn pli forte ol en aliaj. La intensecon de la mimiko oni tial ne same komprenas ĉie. Kaj la homoj el malsamaj kulturoj atentas aliajn aferojn. Vizaĝlegante la azianoj koncentriĝas je la okuloj. La eŭropanoj kaj la amerikanoj aliflanke ankaŭ rigardas la buŝon. Sed unu vizaĝesprimon oni ĝuste komprenas en ĉiuj kulturoj… Temas pri afabla rideto!