esperanto » ĉeĥa | 79 [sepdek naŭ] | Adjektivoj 2

79 [sedmdesát devět] Přídavná jména 2

Mi surhavas bluan robon.	Mám na sobě modré šaty.
Mi surhavas ruĝan robon.	Mám na sobě červené šaty.
Mi surhavas verdan robon.	Mám na sobě zelené šaty.
Mi aĉetas nigran sakon.	Koupím černou tašku.
Mi aĉetas brunan sakon.	Koupím hnědou tašku.
Mi aĉetas blankan sakon.	Koupím bílou tašku.
Mi bezonas novan aŭton.	Potřebuji nové auto.
Mi bezonas rapidan aŭton.	Potřebuji rychlé auto.
Mi bezonas komfortan aŭton.	Potřebuji pohodlné auto.
Supre loĝas maljuna virino.	Tam nahoře bydlí nějaká stará žena.
Supre loĝas dika virino.	Tam nahoře bydlí nějaká tlustá žena.
Malsupre loĝas scivolema virino.	Tam nahoře bydlí nějaká zvědavá žena.
Niaj gastoj estis simpatiaj homoj.	Naši hosté byli milí.
Niaj gastoj estis ĝentilaj homoj.	Naši hosté byli zdvořilí lidé.
Niaj gastoj estis interesaj homoj.	Naši hosté byli zajímaví lidé.
Mi havas amindajn infanojn.	Mám milé děti.
Sed la najbaroj havas impertinentajn infanojn.	Ale mí sousedé mají drzé děti.
Ĉu viaj infanoj estas afablaj?	Jsou vaše děti hodné?

Kiel la infanoj lernas korekte paroli

Ekde sia naskiĝo la homo komunikas kun aliuloj. La beboj krias kiam ili volas ion. Kelkmonataĝe ili jam kapablas diri simplajn vortojn. Ĉirkaŭdujaraĝe ili parolas per trivortaj frazoj. Ne influeblas la momento kiam la infanoj komencas paroli. Sed influeblas kiel bone la infanoj lernas sian gepatran lingvon! Oni tamen devas tiucele atenti kelkajn aferojn. Precipe gravas ke la infano ĉiam estu motivita. Ĝi devas ekkompreni ke ĝi parolante ion atingas. La beboj ĝojas ricevi rideton kiel pozitivan reagon. La pli aĝaj infanoj serĉas la dialogon kun sia ĉirkaŭaĵo. Ili modeligas la lingvon de la apudaj homoj. Tial gravas la lingva nivelo de la gepatroj kaj edukantoj. La infanoj devas ankaŭ lerni ke la lingvo estas valora! Sed ili tiuokaze ĉiam amuziĝu. Laŭte legi al infanoj montras al ili kiel ekscita lingvo povas esti. La gepatroj ankaŭ havu aktivaĵojn kun sia infano kiel eble plej ofte. Kiam infano multon travivas, ĝi volas paroli pri tio. Dulingve kreskantaj infanoj bezonas fiksitajn regulojn. Ili devas scii, kiu lingvo parolendas kun kiu. Ilia cerbo tiel povas lerni kiel diferencigi ambaŭ lingvojn. Kiam la infanoj enlernejiĝas, ilia lingvo modifiĝas. Ili lernas novan ordinaran lingvon. Tiam gravas ke la gepatroj atentu la parolmanieron de sia infano. Esploroj montras ke la unua lingvo porĉiame markas la cerbon. Tio, kion ni infanaĝe lernas, akompanas nin la tutan vivon. Kiu sian gepatran lingvon infanaĝe bone lernas, tiu poste profitas el tio. Li pli rapide kaj pli bone lernas novajn aferojn, ne nur fremdajn lingvojn…