esperanto » hispana | 57 [kvindek sep] | Ĉe la kuracisto

57 [cincuenta y siete] En la consulta del doctor

Mi havas rendevuon ĉe la kuracisto.	(Yo) tengo una cita con el doctor.
Mi havas rendevuon je la deka horo.	(Yo) tengo la cita a las diez (de la mañana).
Kiel vi nomiĝas	¿Cómo es su nombre?
Bonvolu sidiĝi en la atendejo.	Por favor tome asiento en la sala de espera.
La kuracisto tuj venos.	Ya viene el doctor.
Kie vi estas asekurata	¿A qué compañía de seguros pertenece (usted)?
Kion mi faru por vi	¿En qué lo / la puedo ayudar?
Ĉu vi havas dolorojn	¿Tiene algún dolor?
Kie doloras al vi	¿En dónde le duele?
Mi ĉiam havas dorsdolorojn.	Siempre tengo dolor de espalda.
Mi ofte havas kapdolorojn.	Tengo dolor de cabeza a menudo.
Mi foje havas ventrodolorojn.	A veces tengo dolor de estómago.
Bonvolu senvestigi vian supron!	¡Por favor desabroche la parte superior!
Bonvolu kuŝiĝi sur la tablon.	¡Por favor acuéstese en la camilla!
Via sangopremo estas normala.	La presión arterial está en orden.
Mi injekcias vin.	Le voy a prescribir una inyección.
Mi preskribas al vi pilolojn.	Le prescribiré unas pastillas / tabletas (am.).
Mi donas al vi preskribon por la apoteko.	Le doy una receta médica para la farmacia.

Ankaŭ la emocioj parolas malsamajn lingvojn!

En la mondo parolatas multaj malsamaj lingvoj. Ne ekzistas universala homa lingvo. Sed kio pri nia mimiko? Ĉu universalas la lingvo de la emocioj? Ne, ankaŭ tie estas diferencoj! Oni longe kredis ke ĉiuj homoj same esprimas siajn emociojn. La mimikan lingvon oni konsideris universale komprenebla. Charles Darwin kredis ke la emocioj estas vivgravaj por la homoj. Sekve, ili same kompreniĝu en ĉiuj kulturoj. Sed novaj esploroj kondukas al aliaj rezultoj. Ili montras ke estas diferencoj ankaŭ en la lingvo de la emocioj. Tio signifas ke nian mimikon influas nia kulturo. Tial la homoj en la mondo montras kaj interpretas emociojn malsame. La sciencistoj distingas ses primarajn emociojn. Tiuj estas la ĝojo, la malĝojo, la kolero, la naŭzo, la timo kaj la surprizo. Sed la eŭropanoj havas alian mimikon ol la azianoj. Kaj ili legas aliajn aferojn sur la samaj vizaĝoj. Tion konfirmis diversaj eksperimentoj. Oni tiuokaze montris al subjektoj vizaĝojn sur komputila ekrano. La subjektoj devis priskribi tion, kion ili legas sur la vizaĝoj. La diferenco en la rezultoj havas plurajn kialojn. En iuj kulturoj oni montras emociojn pli forte ol en aliaj. La intensecon de la mimiko oni tial ne same komprenas ĉie. Kaj la homoj el malsamaj kulturoj atentas aliajn aferojn. Vizaĝlegante la azianoj koncentriĝas je la okuloj. La eŭropanoj kaj la amerikanoj aliflanke ankaŭ rigardas la buŝon. Sed unu vizaĝesprimon oni ĝuste komprenas en ĉiuj kulturoj… Temas pri afabla rideto!