esperanto » pola | 46 [kvardek ses] | En la diskoteko

46 [czterdzieści sześć] Na dyskotece

Ĉu tiu sidloko estas libera?	Czy to miejsce jest wolne?
Ĉu mi rajtas sidi apud vi?	Czy mogę się do pana / pani przysiąść?
Bonvolu.	Dobrze.
Kia vi trovas la muzikon?	Jak podoba się panu / pani ta muzyka?
Iom tro laŭta.	Jest trochę za głośna.
Sed la bando tre bone muzikas.	Ale ten zespół gra całkiem dobrze.
Ĉu vi ofte venas ĉi-tien?	Czy często pan / pani tu bywa?
Ne, unuafojas.	Nie, jestem tu pierwszy raz.
Mi ankoraŭ neniam estis ĉi-tie.	Wcześniej tu nigdy nie byłem / byłam.
Ĉu vi ŝatus danci?	Zatańczy pan / pani?
Eble poste.	Może później.
Mi ne scipovas tre bone danci.	Nie umiem zbyt dobrze tańczyć.
Tre simplas.	To jest całkiem proste.
Mi montros al vi.	Pokażę panu / pani.
Ne, prefereble alifoje.	Nie, może innym razem.
Ĉu vi atendas iun?	Czeka pan / pani na kogoś?
Jes, mian koramikon.	Tak na przyjaciela. / Tak, na mojego chłopaka.
Li ja venas tie malantaŭe!	O, właśnie idzie!

La lingvo de la bildoj

Laŭ germana proverbo, bildo pli multe diras ol mil vortoj. Tio signifas ke la bildojn oni pli rapide komprenas ol la parolojn. La bildoj ankaŭ povas pli bone transporti la sentojn. Oni tial uzas multajn bildojn en reklamoj. La bildoj kaj la paroloj malsame funkcias. Ili montras al ni plurajn aferojn paralele kaj efikas tutece. Tio signifas ke la tuta bildo havas difinitan efikon. Parolante oni ĝenerale uzas konsiderinde pli da vortoj. Sed la bildoj kaj la paroloj konsistigas tuton. Por priskribi bildon ni bezonas parolojn. Inverse multaj tekstoj bone kompreniĝas nur per bildoj. La rilaton inter bildo kaj parolo esploras la lingvistoj. Sed starigindas la demando ĉu bildoj estas ankaŭ propra lingvo. Kiam oni nur filmas ion, ni povas rigardi la bildojn. Sed la mesaĝo de la filmo ne estas konkreta. Se bildo devas funkcii kiel parolo, ĝi devas esti konkreta. Ju malpli ĝi montras, des pli klaras sia mesaĝo. Bonaj ekzemploj de tio estas la piktogramoj. La piktogramoj estas simplaj kaj unusencaj bildsignoj. Ili anstataŭas la parolan lingvon, ili do estas vida komunikado. La fummalpermesan piktogramon konas ĉiuj. Ĝi montras cigaredon trastrekitan. La bildoj pli kaj pli graviĝas pro la tutmondiĝo. Ankaŭ la lingvon de la bildoj oni devas lerni. Ĝi ne estas tutmonde komprenebla, kvankam multaj tion pensas. Ĉar nia kulturo influas nian komprenon de la bildoj. Tio, kion ni vidas, dependas de multaj malsamaj faktoroj. Do iuj homoj ne vidas cigaredon sed nur malhelajn liniojn.